ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φεύγοντας απο τη σχολή, έπειτα απο μια εποικοδομητική μεν αλλά κουραστική δε ημέρα κατευθυνόμενος προς το σπίτι σε είδα στη στάση...Μπήκαμε στο ίδιο τρολευ, με κοιτούσες, σε κοιτούσα. Φαινόσουν κάπως αγχωμένη και κουρασμένη με στυλ και αυτοπεποίθηση, κρατούσες ενα τετράδιο-χαρτί μιλιμετρέ (whatever) πράγμα που με έκανε να συμπεράνω οτι είσαι φοιτήτρια. Κατεβήκαμε στην ίδια στάση, πήραμε τον ίδιο δρόμο μέχρι που έφτασες σπίτι σου. Μένουμε αρκετά κοντά κάτι που με κάνει να απορώ πως τόσα χρόνια δεν είχαμε γνωριστεί. Στο θέμα μας όμως, αγαπητοί αναγνώστες πείτε μου τη γνώμη σας για το πως πρέπει να κινηθώ έτσι ώστε να γνωριστούμε. Και μετά ποιος ξέρει...ίσως η μοίρα να μας φέρει κοντά...ένας αναπτυσσόμενος έρωτας βρίσκεται στα χέρια σας. Εσύ θα το αφήσεις έτσι;