19.3.2015 | 08:52
Δεν ξέρω
γιατί μου αρέσεις, αλλά είμαι ερωτευμένος φουλ.Είναι μια αρκετά βαρετή κι ανειλικρινής δήλωση; Αν το εννοούσα θέλω να πω δε θα βγαίναμε; Μακάρι να μου έδινες μια ευκαιρία να σου απαντήσω χωρίς να μου λες πόσο καβλωμένη είσαι και μακάρι να με έβλεπες πιο σοβαρά, έστω για να βγεις μαζι μου. Η μαλακία μου είναι, ότι έχω επίπεδη σκέψη και γίνομαι απαθής όπου χρειάζεται η συμμετοχή μου, όταν κάποιος δηλαδή περιμένει από εμένα κάτι, αλλά είναι τόσο μπερδεμένη η σκέψη μου με το παρελθόν που έχει κολλήσει. Σε έναν ιδεατό κόσμο θα μπορούσα να γράφω 24ώρες το 24ωρο παπυρο με όσα θα ζούσαμε, αλλά τα έχουμε ζήσει ηδη όλα (ακόμα και τις πιο ρομαντικές στιγμές ενος ζευγαριου) και τελικά βρεθήκαμε εδώ, χωρίς να αηδιάζουμε, αλλά περιμένοντας ο ένας τον άλλο. Κανένας δεν κάνει το βήμα, κανένας δεν επανέρχετε στην πρότερή του θέση, αλλά ψάχνουμε μια ιδέα για το πως ξεκολλήσουμε απ τον κύκλο της αμηχανίας. Είμαι αρκετά λογικός και σώφρων για να εμπλακώ σε μια μη συναισθηματική κατάσταση και αρκετά συναισθηματικός για να καταλάβω ότι έχω χάσει την ιδιότητά μου γράφοντας εδώ. Ελπίζω σε ένα ανεμπόδιστο αύριο που θα έρθεις και θα μου πεις,"Χρήστο μου σ 'αγαπώ, φέρε τα χαρτιά"Το χαρτόμουτρο.