ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

https://youtu.be/vu3hNUDzA9gΘυμήθηκα ξανά κάποιον που μου `χε πειαν συνηθίσεις την σιωπή σειρά μετά έχει η ντροπήκι αναρωτιέμαι ξανά πέρα πως θα τα βγάλωνιώθω μικρή φωνή σε ταξίδι μεγάλοπου με φλερτάρει η κιθάρα και τα `χω κάνει μαντάρακι όσο μοιάζει απλό τόσο μου μοιάζει κατάρααν είναι όσα πω να ταξιδεύουν για πάνταπρέπει να μοιάζουν τραγούδι, μια άστεγη μπαλάντα.Στο δικό μας σπιτικό ίδια η χάση με τη φέξηγυμνή η ψυχή μου έτσι γουστάρω κι όσο αντέξειφρεσκοξεπλημένη αγάπη μου `χει στήσει καρτέριδεν φοβάμαι μα λυπάμαι δεν της δίνω το χέρι.Προτιμώ να γυρίζω στο φεγγάρι και να λέω ευχαριστώσε ένα μπουκάλι με αλκοόλ σαράντα τοις εκατόστην μοναξιά μου να φτιάχνω παραμύθια με κόσμονα ρίχνω ψίχουλα μη χάσω το δρόμο.Στην άστεγη μπαλάντα μας κανέναν δεν τρομάζει η φυγήστα πέτρινά τους χρόνια εμείς μαζεύαμε βροχήκανέναν πούστη ακόμα δεν κάναμε δώρο στο χώμαγι’ αυτό με κυνηγάει ένα βρόμικο στόμα.Σ’ αυτήν εδώ τη μπαλάντα οι ανάσες γίνονται ευχέςκαι μαχαιριές οι ματιέςκι αν δε σου μοιάζει χιπ χοπ σαν τα συνηθισμέναδεν με νοιάζει εδώ η κιθάρα ρε βαράει για μένα.