ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το μεσημέρι που περίμενα στην στάση λεοφωρείου, σταματάει ένας τύπος με το αμάξι να παραδώσει στον περιπτερά τα αναψυκτικά. Με κοιτάζει... και βλέπει να κρατάω μία σακούλα με ένα κουτί ντονατς.Τύπος - είναι καλά τα ντόνατς;Εγώ - ναι, είναι πολύ ωραίαΤύπος - (απευθύνεται στον περιπτερά) εχθές είχα γενέθλια και τα είχα ξεχάσει, τώρα είδα τα ντόνατς και τα θυμήθηκαΤύπος - (απευθύνεται σε μένα) μην φοβάσαι, δεν θα στα φάω, θα πάρω δικά μουΕγώ - χαχαχαΤύπος - πόσο κάνει ένα κουτί;Εγώ - 9 ευρώΤύπος - μμμ θα πάω να πάρω κι εγώ δύο κουτιά να φάω για το μεσημεριανό μου.(επεμβαίνει μία γιαγιά και απευθύνεται σε μένα)Γιαγιά - τι είναι αυτά;Εγώ - ΝτόνατςΓιαγιά - ...Εγώ - γλυκάΓιαγιά - καλά είναι και τα γλυκά, χρειάζονταιΤο θέμα της "εξομολόγησης" ήταν η αρχική προσέγγιση ενός άντρα σε μία γυναίκα. Με κάτι τόσο απλό, φιλικό και ευγενικό με λίγη δόση από χιούμορ. Και δεν ήταν κάποιος "ωραίος" (κατά τα δικά μου γούστα) αλλά είχε αυτό το κάτι το οποίο μου άφησε μία θετική άποψη. Πιστεύω πως κάπως έτσι πρέπει να γίνεται η προσέγγιση ανάμεσα σε αγνώστους.Συμφωνείτε άντρες και γυναίκες;