24.3.2015 | 04:14
Εξαφανισου επιτέλους
Και ξαφνικά μετα απο καιρό ...σε ξαναεφερα στο μυαλο και ερχονται δακρυα στα ματια...τοσο καιρο απασχολω τον εαυτο μου..βγαινω.. προσπαθω με την λογιικη να με πεισω οτι δεν εισαι για εμενα..οτι πότε δεν υπηρξε κάτι δυνατο μεταξυ μας..και πραγματικα το πιστευα..όμως τωρα κλαιω πάλι μετα απο καιρό...και δεν ξέρω γτ κλάιω..γτ σε αγαπησα? γτ σε πίστεψα? γτ χωρισαμε? γτ πηρες μαζι σου το ροζ μου κομμάτι? ΟΧΙ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ δεν με νοιαζει που χωρισαμε..είναι το λιγότερο.. με ενοχλέι ο γελοιός τρόπος που το έκανες..μέσω φεισμπουκ.. ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ..φάνηκε η εκτιμηση σου στην φιλία μας.. στην σχεση μας σε όλα..και εχεις το ΘΡΑΣΟΣ να λές κάθε φορά που με βλέπεις ότι μου χρώστας μια κουβνετα ακόμα και τώρα.. ξέρεις ότι πλέον ουτε τους φιλους μου δεν εμπστευομαι ? γτ και εσυ σαν φιλος μου ξεκίνησες..ο καλυτερος.. και πλέον απλά εχεις φυγει απο την ζωή μου....? αλλά ξέρεις τι με πονάει πιο πολύ η εντύπωση οτι πιστεψα οτι όντως ειχα αφήσει ενα στιγμα στην ζωή σου ότι όντως ημουν κάτι σημαντικό..αλλά ημουν ενα τιποτα...!!! οκ λοιπόν...συνεχισε την ζωη σου αλλα κάνε μου την χαρη και μην ερχεσαι στο μυαλό μου..μην μπαινεις στην ζωη μου πια...κανε μου την χαρη ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ!