ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.3.2015 | 21:58

Πανελληνιες 20125

Δεν έχω σε κανένα να μιλήσω είμαι χάλια πρώτη φορά νιώθω έτσι.. ένα σφίξιμο στο στήθος ανκατευομαι και δεν μπορώ να πάψω να κλαίω όσο και αν πιέζω τον εαυτό μου. Είμαι 18 χρονών και δίνω πανελληνιες φέτος . Κάποιοι με το δίκιο σας θα γελάσετε και θα πείτε να χαμε και εμεις προβληματα σαν τα δικα σου κοπελιά . Αλλά δεν είναι έτσι από την πρώτη γυμνασίου κουβαλάω το βάρος της μέτριας έως χάλιας μαθήτριας . Στα μαθηματικα και στη φυσική στοκος στα άλλα μέτρια και σε ελάχιστα άριστη (πχ λογοτεχνία και ξένες γλωσσες. Έχω φταιξει πολύ το ξερω πότε δεν έστρωσα τον κωλο μου κάτω να οργανωθώ να διαβάσω ουσιαστικά πάντα τελευταία στιγμή και άρπα κόλλα αλλά δεν ξέρω άλλο τρόπο. Πάντα λέω τώρα τώρα θα κάτσω τώρα θα σοβαρευτω αλλά πάλι μια ανεξήγητη κούραση με καταβαλει και το μόνο που θέλω είναι να κοιμάμαι να χάνομαι και να εύχομαι να μην ξυπνήσω. Πληγωνω και απογοητεύω ο τι αγαπώ περισσότερο στη ζωή μου. Οι γονείς μου γύρισαν από το φροντιστήριο σήμερα τους είπαν τα κλασσικά "τετραπερατη με δυνατότητες αλλά δεν διαβάζει Δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι δεν θα περάσει μπλα μπλα" επρεπε να δείτε το βλέμμα τους ... απογοήτευση πικρία στενοχώρια . Δεν μου φώναξαν με ρωτούσαν εναγωνίως τι μπόρους να κάνουν και Γιατί γιατι γιατί δεν διαβάζω ! Εγώ είχα καρφωμένα τα μάτια μου στον έλεγχο διαβαζα ξανα και ξανα κάτι που είχε γράψει ένα καθηγητής που αγαπω και σέβομαι πολύ " Απαράδεκτη στα διαγωνισματα " και περίμενα καρτερικα να τελειώσουν και πιεζατον εαυτό μου να μην κλάψει. Με ρωτούσαν και δεν μπορούσα να απαντησω ήθελα μόνο να εξαφανιστω. Κάποια στιγμή ο πατέρας μου ήρθε και με αγκάλιασε δεν μπορούσα να συγκρατησω τα δάκρυα μου ένιωθα να συνθλιβεται η καρδιά μου στο άγγιγμα του . Έφυγα τρεχοντας τώρα είμαι στο δωμάτιο μου μπροστά από τον Αριστοτέλη και δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω . Αύριο δίνω στο φροντιστήριο αρχαια και δεν έχω βγάλει ούτε τα μισά .. Το μόνο που ψελιζω εδώ και τρεις ώρες περίπου είναι ΣΥΓΓΝΏΜΗ . Συγγνώμη στους γονείς στους καθηγητες μου και στο μεγαλύτερο αδερφό μου που τώρα αν δεν ήμουν εγώ θα υπήρχαν τα χρήματα για να κάνει το μεταπτυχιακό του
 
 
 
 
Scroll to top icon