ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν είμαι ρηχή,δεν είμαι αναίσθητη,δεν είμαι βράχος, ένας ρόλος είναι, αν θες μια μάσκα που άρχισα να φοράω όταν έπρεπε να δείξω αξιοπρέπεια και να απομακρυνθω έστω και για λίγο..Μόνο που συνήθισα αυτήν την φορεσιά και έχω μπερδευτεί.Μάλλον παραμένω εγώ αλλά επιλέγω να στο κρύβω.Άστοχο.Πότε κατάφερα να κρυφτώ από εσένα και το κατάφερα?!Ούτε έρωτας ούτε σκάλωμα ούτε η άλλη η βαριά η λέξη.Όχι δεν έχει να κάνει με την έκφρασή μου τελικά απλά δεν μου αρέσει να περιορίζω τα συναισθήματα μου σε λέξεις.Ανάμεικτα συναισθήματα,αφού όταν επικοινωνουμε πραγματικά μου θυμίζεις τον παλιό μου τον καλό μου τον κλειστό μου εαυτό που απεχθάνεται τους ρόλους,μιλάει λίγο και ακούει πολύ,αυτόν τον εαυτό που γνώρισες,αγάπησες,γονάτισες και δεν σου κράτησε κακία..μα πως να σου κρατήσει κακία?!Από την άλλη όταν οι επαφές κόβονται,|ηρεμία| αυτή η λατρεμένη-καταραμένη ηρεμία ξαναμπαίνει στην καθημερινή μου ρουτίνα!Εθισμός στην απουσία σου..Έτσι είναι μούτρα έχει μια περίεργη γλύκα η αυτοκαταστροφή αν εθιστείς μάλλον τελείωσες