4.4.2015 | 15:51
...
Δεν είχα δεκάρα επάνω μου. Ημουν έτοιμος να φύγω στο εξωτερικό. Μέχρι που βρήκα δουλειά με το σπαθί μου νόμιζα/ω και είναι όλα καλύτερα. Υποψιάζομαι ότι με βοήθησε μια γυναίκα που αγάπησα. Μια γυναίκα που δεν ήθελε ποτέ να έχει επαφές μαζί μου. Δεν το δέχομαι να έχει μιλήσει κάποιος για μένα για να πιάσω δουλειά. Ειδικά αυτή η υπέροχη ύπαρξη. Προτιμώ να ζω στο πεζοδρόμιο και να μπορώ να της λέω μια καλήμερα να χαμογελάω και να χαμογελάει και αυτή. και όχι όταν τη βλέπω τυχαία να μην λέμε λέξη. ακόμα και στην ίδια παρέα... θα τρελαθώ... θα παραιτηθώ άμα ισχύει...θα μάθω!!!
