13.4.2015 | 17:58
και τι πειράζει που...
Είμαι λεσβια. Το παραδέχομαι. Τώρα στα 30 μου, ήρθε ο καιρός να παψω να κρυβομαι από τον εαυτό μου. Άργησα λίγο ε?? Το θέμα είναι πως θα βρω τη δύναμη να το πω στην οικογένειά κ στους φίλους μου. Όλος ο κόσμος γύρω από μένα δεν έχει ιδέα για το ποια είμαι στη πραγματικότητα. Για να ταιριαξω μαζί τους, ζω μέσα στο ψέμα. Έχω όλο νεύρα και αισθάνομαι ότι δεν με γεμίζει τπτ. Ανουσιες συζητήσεις κ κουβέντες... Δύσκολο πολύ να βρω κ μια σύντροφο καθώς δεν έχω καθόλου γκει κύκλο. Παρακολουθώ μια αμερικανική σειρά the fosters και αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει αποδεκτό και στην Ελλάδα , χωρίς να σε περιθωριοποιησουν... ελπίζω να Έρθει ένας μεγάλος έρωτας που θα με ταρακουνησει τόσο πολύ που δεν θα με νοιάζει τπτ. Καλή δύναμη στους συμπασχοντες...