ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε μέρα όλο και περισσότερο με απογοητευεις. Εγώ προσπαθώ κάνω πράγματα για εσένα και εσύ με εξετευλιζεις έτσι. Είμαι στο πλευρό σου και ας διαφωνώ μαζί σου και ας κάνεις τα δικά σου εγώ τα ξεχνάω όλα και συνεχίζω. Όχι δεν ξεχνάω απλά τα προσπερνάω. Μέχρι πότε όμως θα υπομένει κανείς τόση πίκρα και αδιαφορία. Όση χαρά μου δίνεις τη μία στιγμή τόση πίκρα μου προσφέρεις απλόχερα την άλλη. Συνεχίζω να είμαι μαζί σου γιατί πιστεύω ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση θα γίνουμε όπως πρώτα που θα με ακούς θα νοιάζεσαι για τη γνώμη μου θα με υπολογίζεις και θα με σέβεσαι γιατί τώρα μου φέρεσαι σαν να μην υπάρχω. Υπομονή λέω ίσως είναι η κατάσταση που σε πιέζει . Θα τελειώσει λέω ένας μήνας έμεινε. Πως γίνεται να προσπαθώ εγώ και εσύ να αδιαφορεις για εσένα? Πως γίνεται να τα βλέπω εγώ όλα λάθος όπως λες. Δεν ξέρω που πήγε το μυαλό σου. Δεν ξέρω τι έγινε με εσένα. Τι έγινε με εμάς. Δεν θα αντέξω για πολύ ακόμα. Σήμερα μετά από τόσο καιρό ας πούμε με άκουσες. Για ένα καφέ ρε γαμωτο αξίζει να τα γκρεμισεις όλα? Να καταστρέψεις τα όνειρα σου για αυτό? Και είσαι 25 ρε γαμωτο. Υποτίθεται είσαι συνειδητοποιημενος. Θα έχω τη συνείδηση μου καθαρή. Και ας κουράστηκα να το παίζω μαμά σου. Και ας έκανα στην τελική λάθος επιλογή. Ήμουν εκεί και το πάλεψα μαζί σου. Πρώτα για εσένα. Δεύτερο για εμάς!