ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ηθελες γιατι το μελλον μας ηταν μεσα στην αβεβαιοτητα. Λες και το μελλον ειναι ποτε σιγουρο. Λες και θα παντρευομαστε και θα καναμε 10 παιδια. Εγω λιγο διπλα σου ηθελα να ζησω, και να κανουμε ολα αυτα που κανουμε και τωρα σαν φιλοι, μα και να ξυπναμε μαζι τα πρωινα. Και το ξερω πως η ζωη δεν ειναι παιδικη χαρα κι εχει και προβληματα. Μα ειχα σκοπο να ειμαι εκει και σε αυτα, και διχως γκρινια. Και θα σου δινα φιλια...Αλλα ψεματα νομιζω ειπες για να μην με στεναχωρησεις. Λες και δεν θα αντεχα την αληθεια. Δεν φταιει το μελλον το αβεβαιο, ουτε που δεν ξερουμε που θα ζει ο καθενας του χρονου. Ειχαμε 6 μηνες μπροστα μας που θα μαστε στην ιδια πολη. Αν με ηθελες θα μου χες δωσει 1 ευκαιρια. Φταιει που δεν με θες, που σαν κοριτσι δεν σου αρεσα ποτε. Και τωρα με εχεις μπερδεψει. Απο τη μια κανουμε παρεα οι δυο μας τοσο καιρο κι απο την αλλη υπαρχουν στιγμες που νιωθω σαν να φοβασαι μηπως σε φερω σε δυσκολη θεση πχ φιλωντας σε ξαφνικα. Οχι δεν θα σε φιλησω, ουτε σε δυσκολη θεση θα σε φερω, κι οτι ειχα να πω το ειπα. Απο σενα ολα εξαρτωνται, κι αφου εσυ αποφασισες πως στη ζωη σου δεν χωραω με τον τροπο που ονειρευομαι, ενταξει καποτε θα το παρω αποφαση κι εγω. Στα δικα μου ματια, ησουν το τελειο, το πιο υπεροχο, καλοκαρδο ατομο. Αν ημουν μαζι σου, δεν θα κοιταζα αλλον κανενα. Εδω τωρα δεν κοιταζω...Θα σου δινα οτι καλυτερο εχω στην ψυχη μου, τον καλυτεροτερο μου εαυτο. Τελοσπαντων. Εγω αυτη τη φατσα εχω, και προσπαθω να μαι οσο ομορφοτερη μπορω, κι αυτες τις ιστοριες ξερω να λεω, και προσπαθω ο,τι καλυτερο εχω μεσα μου να το δειχνω. Αυτο ειμαι, και σιγουρα εχει 1.000.000 ψεγαδια, αλλα αυτο ειμαι. Και ηξερα οτι μπορουσαμε να ειμαστε ευτυχισμενοι. Γιατι νομιζω πως ξερω να αγαπω. Γιατι εδω αγαπησα ανθρωπους που δεν σου φταναν ουτε στο μικρο σου δαχτυλακι. Δεν θα αγαπουσα εσενα? Αλλα δικια σου ειναι η ζωη, και οι σκεψεις ειναι δικες σου και οι αποφασεις. Και εσυ διαλεγεις ποιον θες και ποιον δεν θες. Κι αφου τα ξεκαθαρισα 1 φορα, δεν προκειται ποτε να σου ξαναναφερω το θεμα. Μπορει να σκαω, μπορει να γραφω κατεβατα εδω, αλλα σε σενα δεν προκειται τπτ να πω. Αλλωστε δεν το καταλαβαινεις ετσι οπως σε κοιταω? Σε κοιταω με λατρεια, δεν χορταινω να σε κοιταω. Και λες οι ανθρωπο. σημερα βαριουνται γρηγορα. Ε τι φοβοσουν οτι κι εγω τετοιος ανθρωπος ειμαι? Ε οχι εγω δεν ειμαι ετσι. Αυτο που αξιζες, αυτο θα εκανα το παν να σου δωσω. Κι αξιζες το τελειο. Και θα γινομουν τελεια για σενα, θα γινομουν οσο πιο τελεια μπορω για μενα. Εδω που μονο που παρεα καναμε με ενεπνευσες να γινομαι καλυτερος ανθρωπος. Πρεπει καπως να το παρω αποφαση, πως το ονειρο μονο ονειρο θα μεινει. Πως εισαι αυτο ακριβως που θελω, μα δεν θα σε εχω. Που οσο σε γνωριζω αντι να σε απομυθοποιω, σε ερωτευομαι ολο και πιο βαθια. Δεν με θες, δεν σου κανω, τοσο απλα, πρεπει να το παραδεχτω. Τιποτα δεν θα αλλαξει και σε 2 μηνες θα φυγεις απο εδω. Και καποτε θα βρεις τη σταθεροτητα που ψαχνεις και την κοπελα που θα σε εμπνεει να ζησεις αυτη τη διαδοχη απο τριετιες που περιγραφεις μαζι της. Και γω απλα θα μεινω παντα με την λαχταρα να ημουν μαζι σου. Ειναι υπεροχος ο κοσμος, μα θα ηταν υπεροχοτερος αν ημουν μαζι σου.