ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Team lifo, πολυ καλησπερα, ..οκ, να μη πω ψεμματα, προκειται να πληκτρολογησω σωρο απο γραμματα της ΑΒ. καλο κουραγιο λοιπον αναγνωστακια μου..Ενα σουρουπο Παρασκευης, πριν απο μερικους μηνες, μου την εδωσε να φυγω. Θυμαμαι ετρωγα παγωτο σε καποιο μπαλκονι στη φιλοθεη. τηλεφωνω σε μια φιλη μου, της ιδιας παστας, και την αρχιζω μονότερμα. ξημερωματα παρασκευης, ημασταν στο λιμανι του Πειραια, φυσουσε ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ και ο προορισμος μας ενα ωραιο νησι στο αιγαιο. καποια νυχτα κατεβηκα να αγορασω liposan. περιμενα στην ουρα που ειχε το περιπτερο κι ακριβως μπροστα μου ηταν ενα παιδι ετων 25, το οποιο ετρωγε πιτσα και κρατουσε μια μπυρα. Ειλικρινεστατα, ειχε γουρλωσει τα ματια του και με κοιτουσε λες κι δεν ειδε ποτε ξανα ανθρωπο. τη στιγμη που απογοητευθηκα πληρως απο τον τυπο που ανεφερε πως ΔΕΝ εχει liposan, εκανα να φυγω. το παιδι εκεινο με ακολουθησε απο πισω με εναν υπεροχο τροπο κι απλως θελησε να με γνωρισει καλυτερα. αρχισε να με ρωτα αν ειμαι απο Αθηνα, εαν θα κατεβω στη πολη για ποτο(μετρημμενα 3 κλαμπ), καθισε μαζι μου επισης, με σκοπο να με ξεναγησει και να μου κανει παρεα ως που να φτασω στο δωματιο μου, προσπαθησε κιολας να με πεισει να παμε να με κερασει οτι θελω. τον αφησα διπλα μου. θυμαμαι ομως ενα. τον αφησα διπλα μου για το λογο του οτι μυριζε υπεροχα και μαζι με τον αερα του νησιου, εβγαινε μια αυρα εμπλουτισμενη ασφαλεια. να σας πω οτι τον διεκρινα καλα; θα πω ψεμματα, διοτιν ειναι 1,92 και τα φωτα του νησιου δεν βρισκωταν σε περισσια..(το γραφω σωστα;). την επομενη ημερα το πολυ πρωι σηκωθηκα, ντυθηκα και βγηκα με τη φιλη μου για πρωινο αλλα και για να παρουμε καποια χρηματα που μου εστειλε ενας ανθρωπος τον οποιο βαριεμαι φρικτα, και δε προκειται ποτε να του ανοιξω τα ποδια μου, κι οχι δε ντρεπομαι να το πω, και ναι τον χρησιμοποιω. το θεμα ειναι πως μολις φτασαμε στα western union, μεσα σε αυτο το μικρο μαγαζακι ηταν 2 αντρες. ο ενας ηταν ο απο παντα ιδιοκτητης και μονιμα εγκατεστειμμενος εκει, ο αλλος ηταν ο 25αρης που σας προανεφερα. απο εκει εμαθα πως ηρθε κι αυτος στο νησι για να δει το φιλο του και την οικογενεια αυτου, μιας και εγκατασταθηκαν πριν μερικα χρονια στο νησι. αρα, ειναι Αθηναιος σκεφτηκα. το ιδιο μεσημερι, ημουν πλεον βεβαιος πως το νησι, εν τελει ειναι νησακι. πηγαμε σε μια ψησταρια που ειχε μεσα τραπεζακια, και καθισαμε να φαμε. υπηρχε μπροστα ενας παγκος οπου και παραγγελνες. ο ας το πουμε Γιωργος(ναι, ο 1.92)ηταν τρια κλικ πιο δεξια. Και με ακουσε που πηρα τηλεφωνο στον ατζεντη μου και τον ρωτησα αν μπορω να φαω σουβλακι. Κι οταν το εκλεισα, παρηγγειλα μια πιτα χωρις λαδι, με σκετη ντοματα και καλαμακι κοτοπουλο. Μου ανοιγει λοιπον θεμα, για το ποιος ηταν αυτος στο τηλεφωνο που ακουσε και που μου κανει κουμαντο τι θα φαω και τι οχι. και του εξηγησα πως εργαζομαι για ενα πολυ γνωστο πρακτορειο μοντελων κλπ κλπ. κι πως δε μπορω να τρωω τα παντα. με εκεινα και με αυτα, πηρε τον αριθμο μου. Και οχι δε τελειωσαμε, γιατι τωρα μπαινω στο κυριως. ολο το απο πανω ηταν εισαγωγη. και απλα τωρα, δειτε ποσο μικρος τεινει να ειναι, ακομη κι ο κοσμος στην Αθηνα..(θελω την αντικειμενικη σας αποψη ομως!..πολυ πολυ ομως!)ειχα στο facebook καποιο add(το add ομως αυτο, ηταν εκει ηδη καποια εβδομαδα, διοτιν εγω ειχα καιρο να μπω επειδη ημουν κυπρο για καποιο νεο book)..ενος ατομου ετων 23, τολμω να πω ασχημουλικο, κι απο σωμα φουσκα, οπως παντα. αυτος λοιπον(ας το πουμε Στελιο)αρχισε να μου συζηταει περι ανεμων και υδατων ενα τελευταιο 15ημερο απο σημερα και πισω. μεσα σε αυτη μας τη συνομιλια, πετουσε λογακια πολυ γλυκα, αφηνοντας με να καταλαβω πως θελει, κι απλα περιμενει τη δικη μου κριση. υπονοουμενα και λεξεις που σε γεμιζουν απο τη κορυφη ως τα νυχια. επειδη εγω ομως, ουτε καν νοιαστικα, σα χαζος, πηγα στο προφιλ του περιπου 10 μερες μετα να διαβασω πληροφοριες κλπ συναφη. κι ανακαλυπτω πως στη στηλη της οικογενειας αναγραφεται το ονομα του γιωργου(το προφιλ του δλδ), κι πως τον εχει ως ανηψιο εγγεγραμμενο. παρατηρω κιολας "khfissia" σαν τοπος διαμονης και αρχιζει να τρεχει το μυαλο μου στο χειροτερο σεναριο. Διοτιν πολυ απλα και ο Γιωργος ειναι απο κηφισσια. κι αντε να ηταν απλοι φιλοι στο φβ και για πλακα να ειχανε βαλει καποια συγγενεια μεταξυ τους. αλλα και στην ιδια περιοχη ο τοπος διαμονης; κατι αρχισε να γαργαλαει το στομαχι μου..τον ρωτω λοιπον απο που γνωριζει το Γιωργο και αρχιζει να μου λεει διαφορα. του εξηγω μερικα πραγματα επειδη κι εκεινος μου γυρισε την ερωτηση μου, κι του λεω ναι το ξερω, ειναι αυτος κι αυτος(κι οχι, δεν εκατσα να του πω ολα ολα εκεινα που μαθατε εσεις πιο πανω). απλα επειδη δε με πιστεψε με ρωτουσε διαφορα του τυπου να με ψαρεψει. κι ετσι του κανω κι εγω ''ασχημουλικο μου αγορακι ο γιωργος που δουλευει εκει, τα εχει με τη ταδε κοπελα, ζει εκει, εχει αυτο το αμαξι'' . (βλακεια μου..)ΑΥΤΟΣ ΕΞΟΡΓΙΖΕΤΑΙ. αρχιζει να μου μιλαει ασχημα, οσο φυσικα μπορουσε, γιατι με γουσταρε και με γουσταρει πολυ. να με αποδοκιμαζει κι οτι λοιπα. μου γραφει πως ο ξαφελφος του(ο 1ος του ξαδελφος ο γιωργος..ναι...)ειναι στρειτ κι οτι κυκλοφορει με μουναρες γιατι ειναι ωραιος(βασικα, ειναι παι δα ρας)κι οτι ποτε δεν θα πηγαινε μαζι με αγορι(σαμπως εγω ειμαι πατααβουρακι). κι του γραφω κι εγω, ε εχει και εναν μουναρο τωρα. κι δε σου ειπα οτι ειναι γκει, γιατι αυτο το γνωριζω πολυ καλυτερα απο εσενα. απλα ειμαι πανεμορφος κι με θελουν πολλοι και πολλες. του συμπληρωνω πως με γκει δεν πηγα ποτε μου. κι οτι παντα μα παντα ημουν με στρειτ. και του λεω:τι θυμωνεις; καταλαβα πως το θεμα ηταν 100% ο φθονος του. διοτιν και ο ιδιος ο Στελιος, δεν ειναι ομο. Εχει καποιο δεσμο, πληροφορηθηκα. και γενικα η ζωη του βρισκεται σε ροη ενος πληρη στρειτ ανδρα. ομως και σε αυτον αρεσω. δεν ειναι προσποιηση λοιπον να αποδοκιμαζει εμενα και το ξαδελφο του, για το λογο του οτι περναμε υπεροχα, τη στιγμη που αν με ειχε αυτος δεν θα ελεγε τιποτα ασχημο; τη στιγμη που αν με ειχε αυτος θα με λατρευε; δε περνανε εικοσι λεπτα, και ανοιγω add απο την ξαδελφη τη πρωτη και του Στελιου και του Γιωργου(ο γιωργος ομως δε γνωριζει κατι). δε μπορω του λεω να πιστεψω αυτο που πηγες και εκανες, επειδη απλα βλεπεις πως σου αδιαφορω και πως δεν ενδιδω στο φλερτ σου. ηταν ωραιο απο πλευρας σου να το μαθει η στελλα αυτο για τον ξαδελφο σας; και τι μου απαντα; μην ανυσηχεις εμεις κραταμε μυστικα. μου γραφει και η στελλα καποια πραγματα του τυπου εγω δε προκειται να αλλαξω τη συμπεριφορα μου απεναντι του γιατι ο γιωργος ειναι οπως κι αν εχει ο γιωργος, το παιδι εκεινο που με μεγαλωσε. και αρχιζει να με ρωτα αν ειναι ευτυχισμενος. τρομερα λογικη η στελλα. της γραφω και εγω οτι ναι, ειναι ευτυχισμενος και μαλιστα πολυ. πισω μου στελνει: εισαι το παιδι στις φωτο η ειναι fake; το παιδι στη φωτο λεω ειμαι, αφου βλεπεις πως ειναι τραβηγμενες απο στιγμες και οχι απο book studios κλπ. τουλαχιστον εισαι σαν εξωγηινος..κατι ειναι κι αυτο, μου απαντα. ε δε της μιλησα. ο στελιος απο την αλλη δε μπορουσε να πιστεψει. του ειπα μονο: τη στιγμη εκεινη που θα με δεις να καθομαι συνοδηγος διπλα στο ξαδελφο σου, απλα κανε οτι δε με γνωριζεις. ουτε εσυ ουτε η ξαδελφη σου. μου γραφει οκ πες τα κι στη στελλα. και απλα του απαντησα οτι κοσμο δεν εψαξα ποτε. ενημερωθειτε μεταξυ σας. με ειχε διαβεβαιωσει και η κοπελα πως δε προκειται να συμβει κατι που θα εφερνε το γιωργο σε θεση δυσκολη. την επομενη ημερα, βρεθηκα συνοδηγος στο αμαξι που φανταζεστε. περασαμε απο μια πλατεια εκει στα στεκια τους κι επειδη το αμαξι παρα ειναι χαρακτηριστικοτατο ως προς τα εξαρτηματα του, καταλαβε η παρεα απο το παγκακι απεναντι πως ειναι αυτος κι αναγκαστικα κατεβασε το παραθυρο του το παιδι για να μιλησει. ηταν περιπου 9 παιδια και σε αυτα μεσα ο στελιος και η στελλα(ο στελιος ειναι ονομα ψευτικο, η στελλα ισχυει). και ενω ειχαμε συνενοηθει και οι 3 μεταξυ μας να μη δημιουργησουμε στιγμες αμηχανιας, σκυβει ο στελιος γιατι το αμαξι ειναι πραγματικο χαμηλο(αρα λες οτι εσκυψε επειδη περιμενε να αντικρισει κατι. αρα, καρφωνομαστε)και ειναι κιολας το παραθυρο ανοιχτο απο τη μερια του γιωργου..κι οπως με βλεπει ειναι τοσο εξυπνος που ξεστομιζει ακριβωως αυτο: μπλεξαμε! και παρατηρειται κι στο βλεμμα του καποια μορφη αμηχανιας, οποτε αρχιζουν να πεφτουν οι πρωτες υποψιες. το κοριτσι δε(εχουμε ιδια ηλικια, 19)εκανε πραγματικα σα να ΜΗΝ υπηρχα. το ιδιο βραδυ, μου στελνει στη συσκευη μου ο γιωργος μηνυμα και με ρωτα αν μιλησα με καποιο ξαδελφο του στελιο. κι του απαντω πως οχι και γιατι με ρωτας. μου λεει βρηκα τη φωτογραφια σου μεσα στον υπολογιστη του(βγαλτε συμπερασματα. να μη μιλησω, γιατι βαριεμαι). του τα μπαλωσα, του τα γυρισα, τον ε γλυκανα..κι δεν εδωσα τροφη στο ξαδελφο του να καταλαβει τι εχει συμβει, γιατι ειναι τετοιος ο φθονος του που θα μας εκανε ολους ανω κατω. εστειλα μονο στη ξαδελφη του και της εγραψα πως ενταξει εγω ειμαι διατεθειμμενος να σας καλυψω μερικες στιγμες, εαν ομως εσεις δεν το λαβατε στα σοβαρα, σιγουρα δε μπορω να φερνω δεις την ωρα εις περας, τις υποψιες που ο γιωργος τεινει να εχει. συμπληρωσα πως ενω ειχαμε πει οτι θα κανουμε οπως παντα, πως βρεθηκε η δικη μου η φωτο στον υπολογιστη του στελιου. μου εγραψε οτι να μην εμπιστευομαι καθολου το στελιο και να μη του ξαναπω τιποτα γιατι αυτη σαν ξαδελφο της τον ε ξερει πολυ καλυτερα. απο την αλλη, ερχαιτε ο ζηλιαρης ο κομπλεξικος και μου προτεινει να μην δωσω καμια μα καμια σημασια στο γιωργο για καποιες μερες, ριχνοντας μου ευθυνες πως και καλα εγω τον παρεσυρα σε αυτο τον δρομο. πιστευε πως αν αδιαφορησω στο γιωργο τοτε κι αυτος θα με παρατησει(που εγω βγηκα πεζοδρομιο για εμπειρα, και ζητουσα χρηματικες απολαβες τεραστιες, κι σχεδον ολοι μου οι πελατες ηρθαν και ξανα και ξανα. ολοι μα ολοι με λατρευαν και που με παρακαλουσαν γνωστοι τραγουδιστες και πυγμαχοι να ειμαι μαζι τους. που με καλουσαν για φαγητο απο ψινακης εως ταδε. που ποτε δε μου φερθηκαν απαισια και που παντα μου κανανε ολα μου τα κεφια κλπ κλπ κλπ). αφου λοιπον δεν μπορεις να καταπιεις οτι δεν σε αγαπω, θα σου κανω το χατιρι απλα για να με βλεπεις μετα διπλα στο γιωργο και να μη μπορεις να πεις απεξω σου, τι εχασες. αυτο του απαντησα..το τηρησα ομως εκεινο που συμφωνησαμε. αφησα τις μερες να φευγουν..ο γεωργιος ομως μονο απειρα τηλεφωνηματα τις πρωτες 2 ημερες. μετα αφου καταλαβε πως κατι με χαλασε(το δηθεν που του εδινα, για λογους συμφωνιας)δεν ασχοληθηκε ποτε ξανα. ειπα οκ. απλα περιμενα. και συζητουσαμε τα νεα με τα ξαδελφια του μεσω facebook. φουσκωνε απο δικαιωση ο στελιος.ηρθε το σαββατοβραδο..με καλει πατημμενα νευριασμενος ο 25αρης, και μου κλεινει ραντεβου. βρισκομαστε μπαινω στο αμαξι, υπεροχοτατα. παιδια..με πιανει απο το σαγονι μου λιωνει τη γναθο, με στηνει στο παραθυρο(το εχει, αλλα ηταν γλυκος, ποσο πια να με πονεσει :p)και δε του αντεδρασα ΚΑΘΟΛΟΥ. τον αφησα να δω που θα το τρεξει. ε να σας πω ακομη μια φορα ποσο με λατρευει αυτο το παιδι; βγαλτε ενα συμπερασμα εσεις και πειτε μου και εμενα..καταληξαμε στο γνωστο ξενοδοχειο της βαρκιζας..anyway, ηρθε το πρωι. τον ενιωθα ομως πολυ ανυσηχο. εδω..ειναι που συνεβη και το απιστευτο. και ηταν η πρωτη φορα που εκανα πισω, απλα για να μην φερω σε θεση δυσκολη το γιωργο. κατεβηκαμε για πρωινο, καναμε μερικες δραστηριοτητες, και μετα ανεβηκαμε παλι στο δωματιο. αυτος ειχε ξαπλωσει κι εβλεπε τηλεοραση και εγω απλα μιλουσα στο τηλεφωνο αλλα ειχα βγει εξω απο το δωματιο. τη δεδομενη στιγμη γυριζω το κεφαλι μου λες κι με τραβηξε μια δυναμη αερα, και βλεπω στον πολυ μακρινο διαδρομο τερμα πισω εναν αντρα και μια γυναικα να μιλουν με εκεινον τον τυπο απο το ξενοδοχειο που φοραει τη στολη. κι ο τυπος κρατουσε ενα μπουκετο τεραστιο με 30φυλλα. οποτε καταλαβα γιατι ο γιωργος ηταν σα να περιμενει κατι..και καταλαβα και γιατι οι 2 εκεινοι μιλουσαν με τον ανθρωπο..καπακι κλεινω το τηλ. μπαινω βιαστικα πισω στο χωρο και ξαπλωνω οπως ημουν με το σεντονι τυλιγμενος και το εσωρουχο. προσποιουμε εναν κινεζο...δεν μπορουσα καν να φανταστω πως μαθευτηκε αυτο! χτυπαει η πορτα και του λεω μην ανοιγεις, μεινε εδω παρε με αγκαλια κλπ για να τον καταφερω. επειδη ομως εκεινος ειχε κανονισει λουλουδια κι δε ξερω τι αλλο, μου ειπε επιστρεφω αμεσως κι εκανε το λαθος το τεραστιο. δηλαδη ειναι αδιανοητο. το γραφω και δε μπορω να βρω τροπο ουτε να πειστω ουτε να σας πεισω. κι παιδια, παθαινει ενα ΣΟΚ. ΣΟΚ ομως. μπαινει πρωτος ο στελακης με υφος αντιδραστικο-δυναμικο, το οποιο προδιδει ηττα απο πισω, και μου πεταει μια μπουκεταρα γεματη 300(yes!!!) ολοοοκληρα 30φυλλα κατακοκκινα πανω στο κρεβατι. ξερετε τι ειπα απο μεσα μου; εδω που φτασαμε και τι εγινε. σηκονομαι κι εγω τελειως επιτηδες, τερμα ξεκωλιαρικα πηγαινω στο ασχημο του προσωπο και σκυβω στο αυτι του ενω του χαιδευω το σβερκο και του λεω : αυτο για να σκεφταισε αθορυβα τι εχασες. βεβαια το ειπα σιγανα οσο η στελλα ηταν με τον σοκαρισμενο γιωργο. γιατι αραγε να μην το καταπιανε ακομη? ετρεξε αυτη κατω, τη κυνηγησε ο γιωργος. δε ντυθηκα ΚΑΝ. εβαλα παπουτσια και κατεβηκα με το σεντονι. ειχε κοσμο αν ρωτησει καποιος, μα σιγα. καθισα και εγω στο σαλονακι στη ρεσεψιον κι ολοι ορθιοι να φωναζουν. η αλλη φωναζε πως δε μπορει να το διανοηθει και πως θα το κρατα για παντα μυστικο που θα το κουβαλαει και θα τη βαραινει. ο αλλος ο ζηλιαρης πεταγοτανε και ελεγε ναι πες τα πες τα γιατι εμας η οικογενεια μας δε τα σηκωνει αυτα. ε παιδια..ειχαμε γινει ΘΕΑΜΑ. ανελαβα εγω και τους εξηγησα πως ο γιωργος δεν ειναι ομοφοιλοφυλος, απο οσο κι εσεις θα γνωριζετε σαν ξαδελφια του. απλα εγω ημουν αυτος που παντα ηταν στη ζωη του με στρειτ. μην τον ακυρωνετε εαν εχει προσθεσει ακομη μια σεξουαλικη αποστροφη στο τροπο που θελει να εκφραζει τα οσα νιωθει. δε σημαινει πως θα πρεπει να αναιρεσετε το χαρακτηρα και τη προσωπικοτητα του επειδη μαθατε καποια πραγματα για αυτον. και ναι καταπιειτε το και παμε παρακατω. στη τελικη αναλυση τι λυσσας της λεω καλε? επειδη ειναι με αγορι? αφου τον θελεις ευτυχισμενο αφησε τον να γνωριζει αυτος καλυτερα. κι εσυ ρε ασχημομουρη τι βρυχασαι του κανω? αν με γαμαγες εσυ θα ηταν καλυτερα? τι νομιζεις δηλαδη οτι θα παρατησω αυτον(και δειχνω το γιωργο)για να ερθω μαζι σου? ..και μου λεει, μαλακισμενο σκασε! αμα σε γαμισω..και λοιπα. ποσο διπροσωπος εν τελει αυτο το ατομο; αρχισανε να λενε να λενε να λενε..καποια στιγμη κατευνασαν τα πνευματα. εγω ηδη επινα χυμο, διπλα στο γιωργο. και τελειως σνομπ προς το προσωπο των αλλων 2. ο στελιος αρχιζε να σχολιαζει τα σεντονια, το αηφον που κρατουσα, το χυμο που επινα..ειχε λυ σσα ξει. ε κι εγω απλα αδιαφορησα τελειως ωσπου καποια στιγμη εσκασε αυτος εσκασε κι η αλλη, εξηγησε και μερικα πραγματα ο γιωργος και εληξε το θεμα εκει. τους ενημερωσε κιολας πως δε προκειτα να δωσει συνεχεια, και πως δε τους αφορα. νομιζω το σεβαστηκαν διοτιν τον αγαπανε πολυ..πληκτρολογειστε μου εσεις τωρα, οτι πιστευετε. ηταν θεωρειται ομορφο και σωστο αυτο που τα 2 του ξαδελφια προσπαθησαν απεναντι του; επιχειρησαν να μπουν στα προσωπικα του μεσα κι δε νομιζω πως ειναι κι οτι το καλυτερο ενα τετοιο γεγονος. χαιρομαι που ξερω οτι εχω διπλα μου ενα ατομο το οποιο με γεμιζει απολυτα, και το λατρευω, ασχετα εαν αυτος ο δεσμος αναμεσσα μας φανει να εχει διαρκεια ή ληξει μιαν ημερα. καπου καπως και με καποιο τροπο. θα σας πω αληθεια, δεν ειμαι το ειδος εκεινο του θυληπρεπει. δεν ειμαι εκεινο το ειδος του σουαγκ με την αδιαφορη φραντζα και τα ψευτικα γυαλακια για τη μοστρα, που τοσο βαριεμαι. ουτε ειμαι εκεινος που κανει ονειρα μεσα σε ενα σπιτι με γατες σκυλους ψαρια, πλαστικα λουλουδια και ταπετσαριες με σωρο απο μικρα σχηματα λες και τα επλεξες..με χρωματιστο σπιτι τσιρκολικι και εμμετικες αηδιες. δεν ειμαι το πληρως κοκαλιαρικο απαισιο σωμα με στραβα ποδια που ζηταει πουτσες, ουτε ΚΑΝ! παταω στα ποδια μου, ξερω πως να κρατισω και να δωσω αγαπη σε εναν ανθρωπο ο οποιος θα με ελξει. το οτι δε πηρα θεση στο συμβαν, ηταν διοτιν καταλαβα πως δεν εχω να κανω με σοβαρα ατομα. εγω ολα αυτα τα εζησα. εχω κοσμο στη ζωη μου, που ποτε δεν τους εδειξα την αγαπη μου, ενω με λατρευουνε. παιθενουνε για εμενα. κι αυτο ισως να ειναι το ελαττωμα μου, η ψυχροτητα μου, ο εγωισμος που κουβαλω, η σνομπαρια, η ξινιλα η αποδοκιμασια, η αναισθησια. ναι, κατεστρεψα συναισθηματα και ναι, δε με ενοιαξε ποτε. αν δε μπορουν μερικοι να το αντιληφθουν, δε μου καιγετε καρφακι. περασα απο ολα τα σταδια κι παντα ημουν ηθικος και παντα ημουν εδω και παντα πινανε νερο στο ονομα μου, κι ποτε δεν εκανα να ξεχωρισω γιατι μια ζωη ξεχωριζα. και ναι το παινευομαι γιατι ισχυει. ανοιγω τις ποδαρες μου οπου λατρεψω. εκει που θα μυρισω διπλα μου εναν αντρα και θα ταξιδεψω σε βραδινο μπανακι σε νησι, εκει που θα νιωσω ασφαλεια, εκει που ενω εχω ριξει τοσα χ..θα πω παναγια μου, ειμαι πολυ λιγος. μια ζωη απο τα 15 μου με κυνηγαγανε να με κανουν φιλο να προσπαθησουν να τουσ δωσω σημασια, να παρουν ομορφο τροπο απο εμενα, ωραια ζωη. ανδρες κι γυναικες. το μονο μου λαθος κι θελω τοσο να το αφησω πισω μου, ειναι που ελεγα οκ θα συμβιβαστω(οχι λογω εμφανισης του αλλου, γιατι παντα μα παντα με παιδαραδες ημουν),και θα δοκιμασω τη σχεση αυτη γιατι η αγαπη θα ερθει στο τελος. κι τελικα, δεν μου εβγαινε ποτε. κι ουκ ολιγες φορες εδιωξα κοσμο, και μου ειπαν κι εκεινοι παραπονα του τυπου ποτε δε νοιαστικες για εμας. παντρεμενοι, χωρισμενοι, με σχεσουλες, με σχεσαρες..ολοι μα ολοι στρειτ. ειναι πολλα..εχω μαθει πια..εφτασα να ειμα επιλεκτικοτατος. τις προαλλες ημουν σε μια κρεπερι κι με κοιτουσε καποιος αγνωστος και μου ειπε ακριβως, τι τσιμπουκι εισαι εσυ. και τον κοιταξα στραβα γιατι πολυ απλα δε μου αρεσε. και ξερετε τι ειπε? τι ξινο τσιμπουκι εισαι εσυ! απαντησα ναι ειμαι ξινος, κι αν εχεις κι μια λεμοναδα γιατι διψαω..δε κανω πλεον τι χαρη και σε πολυ κοσμο. ουτε καν σε ατομα της δουλειας μου. της αλλης μου δουλειας. εχω πελατες να τριψεις τα ματια σου..κι τους διωχνω..και αυτοι παντα πισω μου. δε μπορουσα να πεσω? δε μπορουσα να ειμαι πουτανακι με μια τρυπα ΝΑ? δε γουσταρω...βαριεμαι...θελω διπλα μου κοσμο, που να με ενθουσιαζει, να βλεπω πως εχει να μου δωσει! θελω να υπαρχει αυρα με θελγητρο στον αερα! παιδια..κυνηγηστε τα θελγητρα. δεν ειναι πολλα τα ατομα που τα βλεπεις απο μακρια και λες εδω ειμαι. ειναι με τρη μμε να. ολοι δε θελουμε αγαπη κι ερωτα? χοτελακια, ταβερνακια, αμμουδια, μαλλια φουλ αλατι, χειλη γεματα ενυδατωμμενα να μυριζουν μπυρα..ολοι δε θελουμε ασφαλεια? εαν εγω ειμαι διατεθειμμενος μετα απο καιρο να δωσω τη τοσα αγαπη σε εναν αντρα, ποιος θα θελησει να μου τα χαλασει τα σχεδια θεωρει? εαν εγω θελω το ΓΙΩΡΓΟ να τον μυριζω κοντα μου, να καβλωνω με τις ανασες του, να αγγιζω το στερνο του, να νιωθω τη ζεστασια και την ασφαλεια του, να χαιδευω το σβερκο του κι να τον σκεπαζω ως τις πλατες με σεντονακια, ποιος θα με σταματησει? ειδικα εμενα?..εαν ποτε πλεον ειναι δυνατον να του εστισε ο ιδιος ο ξαδελφος του τετοια ιντριγκα.