ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ισως σε καληνυχτω απλα και μονο για να καλυψω τη δικη μου αναγκη για συντροφια αυτη την ωρα που ειμαι κομματια απο κουραση. Τωρα γιατι μεσα στη τοση ανωνυμια και τη παρανοια σκεφτομαι εσενα και γραφω για εσενα ειναι αποριας αξιον! Ισως να μ' αρεσε(ι) απιστευτα η επικοινωνια που ειχαμε... Δεν ξερω. Απο τη μια σκεφτομαι ποσο μαζοχιστικη ειναι η ενασχοληση μου με εναν που δεν με ηθελε ποτε πραγματικα στη ζωη του και που ετσι κι αλλιως παει παρακατω. Δεν ξερω αν μιλαει η κουραση ή ζαχαρη που εχω αντι για αιμα με τετοιες ποσοτητες γλυκων που καταβροχθισα ή αν απλα μιλαει η επιθυμια... Γραφω για εκτονωση, με βοηθαει να σκεφτομαι εσενα οταν γραφω, με βοηθαει να σε σκεφτομαι, να σκεφτομαι τα δαχτυλα σου πανω σ' ενα πληκτρολογιο, το καλοσυνατο αλλα θυμωμενο βλεμμα σου μπροστα σε μια οθονη και ξαφνικα να σκας τα γελια σαν χανος με μια χαζομαρα που ο ιδιος θα πεταξες, εχεις και χαμογελαρα αλησμονητη γαμωτο! Δεν ξερω καν αν εχουν ειρμο αυτα που γραφω, ξερω οτι δεν σε αγγιζουν και μεταξυ μας θα σε παρακαλουσα για κατι γιατι καλως ή κακως με ο,τι ειχες κανει το να χεις παραπονα το βρισκα θρασος. Αν ηθελες να εχεις απαιτησεις για τη συμπεριφορα μου ας ειχες πρωτιστως απο τη δικη σου απεναντι μου... Οπως και 'να χει δεν εχει σημασια. Αντε καλη μας νυχτα. Υγ. Καληνυχτα και στους λοιπους αναγνωστες!!!