ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω να κλαψω! Θέλω μ εναν μαγικο τρόπο να αρχισω να κλαιω με λυγμούς, οπως παλια, να ξεθυμανω, να εκτονωθω, να νιωσω. παει καιρος που πονουσα και το κλαμα ηταν η μονη διαφυγη οταν ενιωθα οτι πνιγομουν. περασαν 2μιση χρονια που ειχα καταδικασει τον εαυτο μου να σκεφτεται και να ζει μιζερα, τοσο αδιαφορα και αξιολυπητα, που μονο εγω ηξερα τι μου συμβαινει, που ειχα αποκλεισει τους παντες, που δεν πλησιαζα ανθρωπο και εκανα τα παντα για να απομακρυνομαι απ τα παντα. και μ αρεσε! μ αρεσε αυτη η θλιψη που περνουσα, μ αρεσε που μαθαινα τον εαυτο μου αργα και βασανιστικα καθε βραδυ και το επομενο πρωι φορουσα μια αλλη μασκα και υποκρινομουν πως ολα ηταν καλα, απλα για να προστατεψω την σκοτεινη πλευρα μου, να την κρατησω μυστικη για μενα...μονο για μενα που με καταλαβαινα. και ο πονος ειχε κυριεψει την ζωη μου αλλα ειχε γινει κομματι του εαυτου μου και ημουν συμφιλιωμενη μ’ αυτο. ενιωθα να μου αξιζει και να μου ταιριαζει. ετσι ημουν. και καποια στιγμη τα πραγματα αρχισαν τα αλλαζουν. εγινα πιο ανοιχτος ανθρωπος, αρχισα να νοιαζομαι λιγοτερο συνεπως να μην προβληματιζομαι, να μιλαω ακατασχετα για ο,τι ρηχο και επιφανειακο θεμα περνουσε αστραπιαια απ το μυαλο μου και αρχισα να συνηθιζω ετσι τον εαυτο μου. σιγα σιγα ξεπερασα ολον τον πονο και την μιζερια γιατι αρχισα να περναω καλα. αλλα ποτε δεν επεφτα στο κρεβατι ΚΑΛΑ. μεγαλη πλανη τα γελια μεσα στο μεθυσι αλλα οταν ξαπλωνεις και αναλογιζεσαι την μερα σου, εκει γυριζεις ξανα στα ιδια. απλα εχω χτισει πλεον ενα τειχος που κραταει αμυνα καθε φορα που παω να κυλησω. βγαινει ευκολα ενα ΄΄δεν πειραζει, περναω καλά τουλαχιστον΄΄ που κρυβει ενα ΄΄δεν ειμαι μονη, οπως τοτε που απελπισμενα χρειαζομουν μια διαφυγη, μα κανενας δεν ηταν εκει΄΄ και ασυναισθητα, μηχανικα ο οργανισμος σου σε αποτρεπει να αιστανθεις. και μεσα σου θες τοσο πολυ να ξεσπασεις αλλα δεν σου το επιτρεπει πλεον ο καινουριος σου εαυτος. και ενω ψαχνεις απελπισμενα μια στιγμη για να βιωσεις το συναισθημα, καταλαβαινεις οτι ολη αυτη η αμυνα και η σκληροτητα σ εχουν ισοπεδωσει. για να πω την αληθεια, μ εχει καταστρεψει ο ιδιος μου ο εαυτος που προσπαθει να με γιατρεψει. κακο πραγμα να σου λειπουν τα αισθηματα και η πιστη στους ανθρωπους.