10.5.2015 | 15:24
μια αλλιώτικη γιορτή της Μητέρας
Αυτή η μέρα μου είναι πολύ αμήχανη.Ζηλεύω όσους μεγάλωσαν με μια στοργική μητέρα, από αυτές που τρέχουν να σε ντύσουν, σου φτιάχνουν το αγαπημένο σου φαγητό, σε στηρίζουν άδολα ακόμα και εις βάρος τους.Ζηλεύω γιατί στη ζωή μου έτυχε να μεγαλώσω με μια μητέρα ψυχικά άρρωστη, που σίγουρα με αγαπάει με τον τρόπο της, όχι όμως με τον τρόπο που θέλει να αγαπηθεί ένα παιδί.Με την μαμά μου θα με χωρίζει πάντα ένα κενό και αποδέχτηκα στη ζωή μου ότι απλά έτσι θα 'ναι.Με πιάνει όμως ένα παράπονο που δε μ΄αγαπάνε όπως αγαπήθηκαν τόσες χιλιάδες παιδιά. Και η αλήθεια είναι πως, καλώς ή κακώς, αυτό το κενό στη ζωή μου θα υπάρχει για πάντα. Και με τις απώλειες πορευόμαστε παρακάτω. Ελπίζω να γίνω ένας ευτυχισμένος άνθρωπος μια μέρα.Να εκτιμάτε μια ζεστή, δοτική μαμά.Κάποιοι δεν την χάσαμε, δεν την είχαμε ποτέ.Χρόνια πολλά μαμά. Κι ας μην έχουμε ποτέ τη σχέση που θα ήθελα.