ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι μέρες κυλούν ήρεμα μα τις βιώνω τρομερά ανιαρές έως καταθλιπτικές. Ενώ ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει το μόνο που σκέφτομαι είναι το φαγητό και τόσο πολύ μου λείπει ο πρωινός ύπνος. Καμιά επιθυμία ή κάποιος στόχος δεν ελλοχεύει μέσα μου. Δεν διαβάζω κάποιο βιβλίο κάτι και υποψιάζομαι ότι οφείλεται στην έλλειψη διάθεσης και όχι χρόνου. Επίσης, μου λείπει η επαφή με φίλους-ες, να ξεσκάω σε βόλτες και να κάνω χαζομάρες όπως παλιά, όχι πολύ παλιά. Μου λείπει το ανεύθυνο. Δεν μου αρέσει να αποφασίζω, να είμαι μεγάλη να ζω σαν μεγάλη μέσα στις υποχρεώσεις και τα πρέπει. Ειλικρινά θα ήθελα να μην έχω κανένα πρόγραμμα, να είμαι χύμα στο κύμα, να μπορώ να ταξιδέψω, να μπορώ να κάνω αυτό που θέλω κι ας μην ξέρω τι ακριβώς θέλω. Αγαπημένο μου ημερολόγια οι υποχρεώσεις για σήμερα ακόμη να τελειώσουν και νιώθω ένα ανέλπιστα ανίκανο πλάσμα αυτές τις μέρες που περιφέρεται στην (εσωτερική) μίρλα και την ανία. Μ' έχω βαρεθεί από τα βάθυ της αβάσταχτα βαρετής ύπαρξης μου!