16.5.2015 | 12:48
ελεος πια
Το κοριτσι μου εδω και 3 μηνες συνεχεια με συγκρινει με την πρωην της. Συνεχεια. Εγω παλι με τον πρωην μου . Καποιες φορες. οταν γνωριστηκαν, νομιζα οτι τον ερωτευτηκε ή απλα ενθουσιαστηκε μαζι του, οπως μου γραψατε εδω.Απο τοτε ολοενα μου μιλαει για εκεινον. ρωταει για εκεινον. και τι εκανε αυτος κ τι εκανε τοτε, και τι ειπε για μενα.Το συζητησα μαζι της. Με προσβαλε.Εχουμε μια φιλη. Της την πεφτει της κοπελας μου. Αλλα γαματη κοπελα. Λιγο βαμπιρακι που λεμε, ρουφαει ενεργεια, αλλα οκ.Γενικα μαθαινω πολλα απο αυτη την παρεα αλλα... νιωθω αδεια ψυχικα στο τελος της μερας.Η κοπελα μου εχει τη λογικη του "χτυπς πρωτος για να μη σε χτυπησουν".Γουσταρει τη καινουργια τυπισσα, τη κοιταει πολυ καπως, εμενα ουτε βλεμμα, κ ολο αυτο το αρνειται.Δεν νομιζω να ειμαι παρανοικη τοσο.Και ας μου λεει καθε μερα σ'αγαπω κ οτι με λατρευει. Με αγαπα αλλα σαν φιλη, κοριτσακι.Επισης, ηθελα να πω οτι η αντιζηλος, εχει παει να τη φιλησει σε κλαμπ ενα βραδυ π ελειπα απο την παρεα Ζητααω μονο μια συμβουλη για το πως να ανρβασω αυτοπεποιθηση. Γτ ειναι στα ταρταραα. Και γιατι χωρισα λιγω απιστιας απο τη μοναδικη σχεση που ειχα στη ζωη μου, το αγορι μου.Ευχαριστω