ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

15 ετών: Τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω? ...απάντηση κάπου στο περίπου.30 ετών: Πώς θέλω να ζήσω τώρα που μεγάλωσα?... απάντηση κάπου στο περίπου ξανά! Αυτό που αναρωτιέσαι για το νόημα της ζωής με πορτοκαλάδα χωρίς ανθρακικό ως έφηβος και έχεις όλο τον χρόνο και όλες τις δικαιολογίες και όλες τις ελπίδες να το ανακαλύψεις στο μέλλον, για να μην πω ότι πολλές φορές έχεις και όλες τις απαντήσεις... ΑΛΛΑ στα 30...15 χρόνια μετά, με βότκα πορτοκάλι δεν μπορείς να δόσεις καμία σαφή απάντηση, είσαι το ίδιο μπερδεμένος, δεν ξέρεις τι θέλεις παρά την εμπειρία και τις γνώσεις σου και μάλιστα πια δεν έχεις καμία δικαιολογία και καθόλου χρόνο για πειράματα....με ξεπερνάει! Πώς γίνεται στα 30 για έχεις τις ίδιες αναζητήσεις ενός έφηβου και να μην μπορείς να προσαρμοστείς στην πραγματικότητα (κοινωνική, οικονομική, οικογενειακή)? Είναι τόσο κακό να σου προκαλεί θλίψη π.χ. ο θεσμός των διακοπών? ...Διακόπτεται μία "κανονική" συνέχεια και σου δίνεται λίγος χρόνος για να περάσεις όμορφα...πόση θλίψη μπορεί να περιέχεται στη φράση "χρειάζομαι διακοπές"??