ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα με λένε Γιάννη και είμαι 15 χρονών.Πρόσφατα μετακόμισα στην Γερμανία για οικονομικούς λόγους με την οικογένεια μου και μπορώ να πω πως τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από'τι στην Ελλάδα.Το πρόβλημα μου όμως είναι πως όσο βρισκόμουν στην Ελλάδα δεν είχα ποτέ μου κοπέλα και αυτό όχι από επιλογή μου αλλά λόγω των όσων βίωνα στο σχολείο.Έπεσα θύμα bullying από πολύ μικρή ηλικία (12 χρονών) και αυτό αρχικά με συνέτριψε σαν άτομο , κλείστηκα στον εαυτό μου , δεν έβγαινα έξω όμως σιγά σιγά άρχισα να το ξεπερνάω.Δυστηχώς τον επόμενο χρόνο εμφανιστήκε μια κληρονομική ασθένεια που έχω (ευτυχώς σε ήπια μορφή) που εξαιτίας αυτής ήμουν αιτία για να κάνουν κάποια παιδιά να σπάσουν την πλάκα τους. Τέλος πάντων για να μην τα πολυλογώ κατάφερα μετά από πολύυυυ καιρό να το ξεπεράσω με την απίστευτη βοήθεια των γονιών μου και ενός ψυχολόγου που επισκεπτόμουν ένα ολόκληρο Καλοκαίρι μια φορά την εβδομάδα. Το πρόβλημα μου όμως τώρα είναι κοινό με πολλών άλλων , το πώς θα βρώ κάποια κοπέλα. Εδώ και 6 μήνες και κάτι , έχω βρεί ένα κορίτσι μέσω του Ίντερνετ (όχι απο σελίδες που ψάχνεις για ταίρι, καταλάθος) όμως μένει σχετικά μακρυά και έχουμε κανονίσει να είμαστε μαζί για 3 μέρες το Καλοκαίρι , νιώθω τρελά ερωτευμένος μαζί της και απο όσο λέει και αυτή μαζί μου επίσης. Μερικές φορές με πιάνουν απίστευτα μεγάλες κρίσεις ανασφάλειας για το αν θα της αρέσω από κοντά και αυτό το βγάζω ιδιαίτερα όταν μιλάμε μέσω σκυπε. Οι προσπάθειες που έχω καταβάλει όλο αυτόν τον καιρό είναι τεράστιες , ήμουν ένα κάπως παχουλό παιδί (75 κιλά-1,73 ύψος) και σε διάστημα 3 μηνών έγινα 65 κιλά-1,78 ύψος αλλά παρόλο την τρομακτική αλλαγή που έχω κάνει αυτόν τον καιρό συνεχίζω να αισθάνομαι πως δεν θα της αρέσω ενώ οι μέρες πλησιάζουν.Το έχω συζητήσει πάρα πολλές φορές μαζί της και ομολογώ πως την έχω > γι αυτό το θέμα όσο μου λέει τα ίδια και τα ίδια (ότι με βρίσκει όμορφο γι αυτήν και να σταματήσω να έχω αυτό το κόμπλεξ για τον εαυτό μου),με λίγα λόγια με βρίσκω μέτριο πρός το άσχημο .Θέλω να απαλλαγώ από αυτό το καθημερινό άγχος και στεναχώρια όμως δεν ξέρω πώς και γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου. Θέλω να μου πείτε την γνώμη σας στα παρακάτω ερωτήματα που θα σας θέσω.1)Θεωρείται πως αυτή η αίσθηση μπορεί να έχει προκληθεί λόγω των όσων έζησα στην Ελλάδα στο σχολείο μου?2)Πιστεύεται πως φταίει το ότι δεν είχα ποτέ μου κοπέλα και όλα αυτά είναι εώς την πρώτη φορά που είναι όλη ψαρωμένοι?3)Είχατε και εσείς στην ηλικία μου τέτοια θέματα με τον εαυτό σας , και αν ναι πώς τα λύσατε ? Ευχαριστώ.