25.5.2015 | 00:30
Διέκοψα από την ψυχολόγο μου...
...για λόγους οικονομικούς. Η αλήθεια είναι ότι και όσο δούλευα και είχα την άνεση, ένιωθα τύψεις να σκάω τόσα λεφτά τη στιγμή που άλλοι έχουν σοβαρές ανάγκες.Από την άλλη, ίσως και η δική μου να ήταν σοβαρή ανάγκη. Αν και πιθανόν "ελαφριά" πάθηση (κανείς δεν μου την ονόμασε αλλα δεν έχω παραισθήσεις ή οτιδήποτε ψυχωσικό, η δική μου "διάγνωση" κυμαίνεται από αγχώδη διαταραχή μέχρι σχιζοειδη διαταραχή προσωπικότητας) παίρνω δύο διαφορετικά αντικαταθλιπτικά και η ζωή μου σε βάθος χρόνου αναμένεται να γίνει αφόρητη.Ο λόγος που σας κουράζω με όλα αυτά είναι ότι αισθάνομαι την έλλειψη ενός κοινωνικού κράτους που να παρέχει ψυχοθεραπεία χωρίς υπερβολικό κόστος και χωρίς φακέλωμα που υφίσταται όποιος χρησιμοποιήσει την ασφάλισή του για τέτοιες υπηρεσίες.Πριν λίγο ανακάλυψα την εξομολόγηση ενός ανθρώπου που χαρακτήριζε τη ζωή του βάρος. Είναι πολλοί εκεί έξω που χρειάζονται βοήθεια και είναι πολλές οι ζωές που μπορούν να βελτιωθούν ή και να σωθούν.