ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν δύο λεπτά αναρωτιόμουν αν το σκυλί μου πάει καλά που τσακώνεται με τον εαυτό του (και κάτι μαξιλάρια) αλλά τελικά όντως μου μοιάζει-λένε ότι τα σκυλιά υιοθετούν τον χαρακτήρα του ισχυρότερου στην οικογένεια που μένουν άρα λογικό να μου μοιάζει(!) Και να εκεί που έλεγα ότι θα είσαι πάντα μια γλυκιά όμορφη ανάμνηση, ε τώρα είσαι μια απουσία και αργεί το αλτσχάιμερ(αν και κάποια συμπτώματα τα έχω από τώρα βεβαίως). Μου λείπεις και θα πρέπει να το πάρω απόφαση πως θα ΄ναι οριστικό, πως είμαι μία αιθεροβάμων. Δεν ξέρω πως έγινε μέσα σ' όλο αυτό, να τα νιώθω τόσο αληθινά τα συναισθήματα που αφορούν το άτομο σου. Αλλά όπως λέει και ο (κουίζ) και τι είναι η ζωή, παρά μονάχα ένα όνειρο; Το όνειρο ενός γελοίου μην σας πω με λίγη εσάνς από τις απόψεις ενός κλόουν και καταλήγουμε να είμαστε καθένας ή και κανένας. Αχ τι λέω! Μου λείπεις και θέλω να κλαψουρίσω! Τόσο ώριμα το αντιμετωπίζω!