28.5.2015 | 15:52
η ζωη μου
ειλικρινα δεν ξερω αν εχει καποιο ενδιαφερων αυτα που προκειται να πω το σιγουρο ομως ειναι οτι θελω να μιλησω για καποια πραγματα και ισως οφεληθω και ισως καποιοι να ταυτιστουν ισως και οχι.ειμαι και εγω ενα κακοποιημενο σωματικα παιδι και ψυχολογικα που τολμα ομως να το εκφρασει ζητωντας την απελευθερωση απο την προσωπικη του ιστορια μεσω της εξωτρικευσης αυτης. η κακοποιησεις αυτες ποτε δεν ηταν δικες μου επιλογες .συνεβησαν σε στιγμες αδυναμιας και ελλειψη θαρρους να αρνηθω το ρολο του θυματος.ειλικρινα δεν θελω να περναει καποιος αυτα που γιναν και που επακουλουθησαν των κακοποιησεων που υπεστησα και αργοτερα στον εργασιακο μου χωρο.ημουν κατα καποιο τροπο ατυχος και ηζωη σκληρη μαζι μου.το να μαθω να αγαπαω και να ειμαι ο εαυτος μου πιστευω θα εδινε ωθηση και ανακουφιση σε μενα και η εξομολογηση αυτη ειναι σε αυτη την κατευθυνση.ο θεος η πιστη και μια καλη θεληση ας ειναι οδηγοι σε αυτη τη πορεια.ευχαριστω