ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα κάνω τα πάντα για να καλύψω αυτό το κενό μέσα μου, αυτό το νεκρό κομμάτι μου...Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες φορές εύχομαι να πεθάνω αλλά δεν μπορώ να το προκαλέσω, όχι γιατί δεν έχω τα κότσια αλλά γιατί έχω ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ (αλλά αυτό δεν έχει σημασία, δεν είναι αρκετό). Κι έτσι παλεύω να μάθω να ζω, ποτέ δεν έμαθα μέχρι τώρα, στα 25 μου. Δεν κάνω πια τίποτα για να σε προκαλέσω. Ίσως το έκανα κάποτε, τώρα προσπαθώ να μάθω να ζω χωρίς εσένα. Μου λείπει τόσο η αγάπη, η τρυφερότητα, που θα την αναζητήσω παντού...κι έπειτα, ας χαρώ σήμερα το σεξ, αύριο δεν ξέρω καν αν θα υπάρχω. Και το χειρότερο, δε με τρομάζει πια η ιδέα του θανάτου, έχω εξοικειωθεί μαζί της, απλά δε φοβάμαι πλέον τη ζωή, τί κι αν πληγωθώ, τί κι αν δε μου συμπεριφερθούν σωστά; Αυτό θα με κάνει πιο δυνατή. Αν μ αγαπουσε καποιος ερωτικα, μπορει και να τα εβλεπα αλλιως...αλλά σιγά σιγά ξεθωριάζει μέσα μου το ροζ συννεφάκι. Γίνομαι κυνική; Μεγαλώνω; Μπορεί...Εσύ με άλλαξες. Πριν από σένα είχα όνειρα. Με τσάκισες. Μ εκανες να σ αγαπησω, να σε εχω αναγκη, να ζω μεσα απο σενα και εξαφανιστηκες απο τη ζωη μου. Και το χειροτερο δεν ειναι αυτο αλλα ο τρόπος. Με διελυσες, γιατι δε μ αγπησες ποτε, οχι αρκετα για να μου ανοιξεις την αγκαλια σου, μονο αυτο ηθελα απο σενα, να μ αγαπας και να εισαι διπλα μου, για να ειμαι δυνατη. Τωρα πρεπει να μαθω να ειμαι απο μονη μου, πρεπει να μαθω να μη σε χρειαζομαι.