31.5.2015 | 10:20
Μνήμες...
Σας έχει τύχει, χωρείς προφανή λόγο, να θυμόσαστε κάποιον/αν που πέρασε έστω και λίγο από τη ζωή σας και να σας πιάσει μια γλυκιά μελαγχολία; Περνάω τις ώρες ψάχνοντας στις μνήμες μου κάθε στιγμή εκείνης της εποχής. Νοιώθω τη καρδιά μου να τρέμει με τον ίδιο ρυθμό που έτρεμε κάποτε. Τελικά, η καρδιά αποθηκεύει οτιδήποτε της δίνει χτύπο...Αυτό που εύχεσαι στον άνθρωπο που σου "προκάλεσε" τα αισθήματα αυτά είναι να συνεχίζει να έχει το ίδιο γνήσιο χαμόγελο, την ίδια λάμψη στο βλέμμα, ακόμα και το ίδιο πείσμα ( δηλ.να μην αλλάξει ποτέ!)Παραμένεις μοναδικός για μένα Γ.