2.6.2015 | 10:31
Ποιός θα το πίστευε;;;
...Όχι εγώ πάντως...Κοντεύει χρόνος,που δεν έχω δει τα μάτια σου ούτε για ένα δευτερόλεπτο!!!Είδες; Νίκησα την "ανάγκη μου"...Δεν μου χρειάζεται πια η παρουσία σου για να σ'αγαπάω:::Θέλω όμως, "τρεις φορές θα σε ρωτήσω αν υπήρξε μια φορά",που μπόρεσες να νιώσεις έστω και λίγο,μέσα από τι πέρασα για σένα. Πες μου;ξέρεις με τι μπορεί να μοιάζει η κόλαση;Φαντάζεσαι μήπως,πως είναι ο χρόνος να τρέχει γύρω μου,αλλά οι δείχτες του ρολογιού μου να είναι καρφωμένοι στην ίδια θέση;;;Μάλλον όχι!!!Εγώ μωρό "μου",κάθε βράδυ σ'αποκοιμίζω με χίλια καρδιοχτύπια και δάκρυα...για να τηρώ τον "όρκο" με τον οποίο έχει δεθεί η καρδιά μου.-
