3.6.2015 | 00:08
Εκείνα που δεν σου είπα ποτέ.
Ήθελα να σου πω. Να σου πω πολλά. Κι άλλα πολλά. Όταν πίναμε τεκίλες τα βράδια του Αυγούστου κάπου στην Αθήνα. Μα πρώτα απ'όλα, ήθελα να σου φωνάξω πως θέλω να σε γνώρισω. Ποτέ δεν πήρα την πρωτοβουλία. Ποτέ δεν πρόλαβα. Έφυγες και φεύγεις. Και κάθε φορά που σε βλέπω είναι σαν εκείνη την πρώτη φόρα που άδειασε το σύμπαν. Και δεν θα στα πω ποτέ. Γιατί κάθε φορά, δεν θέλω να χάσω ούτε δευτερόλεπτο. Θέλω να με δαγκώνεις και να με φιλάς. Και ας φύγεις πάλι. Κι ας μην προλάβω να σου πω ποτέ, ότι εγώ και εσύ μπορούσαμε να προσπαθήσουμε πολύ. Και σιγουρεύτηκα όταν ξεστόμισες ότι φοβάσαι. Μήπως με ερωτευτείς.
