3.6.2015 | 02:06
Θυμαμαι το χρωμα σου.
Διαβαζοντας εξομολογησεις αλλων θυμηθηκα διαφορα με γλυκοπικρη γευση.Οταν ειχαμε πρωτογνωριστει και ανυπομονουσα να μιλησουμε στο τηλεφωνο. Χαμογελουσα μονη και προσπαθουσα να αναλυσω το χρωμα της φωνης σου χωρις παντα να μπορω να προσεξω τα οσα ελεγες, τα απλα και καθημερινα. Ακομα και μετα τη χυλοπιτα που εφαγα αναρωτιομουν αν με ηθελες ποτε. Αυτο εβλεπα και ακουγα, πολλες φορες οταν ετυχε να σε ξανασυναντησω.Εχεις ενα ταλεντο να κανεις τον αλλο να ελπιζει.Θα βρεθουν και αλλες αγκαλιες, πιθανοτατα καλυτερες. Θα μου λειψει ομως η φωνη.
