ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολλοί λένε πως οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται. Αλλά τι κάνεις όταν αυτοί δεν σε θέλουν στα δύσκολα; Yπάρχει και αυτή η περίπτωση... Ένας φίλος μου πρόσφατα πέρασε μια δύσκολη κατάσταση, την οποία προσπάθησα να τον βοηθήσω να ξεπεράσει. Με ευχαρίστησε, αλλά μου λέει ότι σε μια τόσο σοβαρή κατάσταση προτιμά την απομόνωση για κάποιο διάστημα. Σεβόμενος την άποψή του, σταδιακά απομακρύνθηκα...Όταν λίγο καιρό αργότερα επανήλθα, αυτός είχε μια διαφορετική στάση απέναντί μου, σαν να αμύνεται, να αυτοπροστατεύεται από οποιοδήποτε εξωτερική απειλή διαταράσσει την προσπάθειά του να 'ηρεμήσει'. Επιμέναμε να βγαίνει με την υπόλοιπη παρέα,τίποτα, σχεδόν τον πιέζαμε, γιατί ήταν κρίμα να χαθεί φιλία τόσων ετών... Αλλά αυτός συνέχισε να αδιαφορεί, και να επικοινωνεί μαζί μας τυπικά μια φορά τους τρεις μήνες. Αυτό κράτησε ένα χρόνο. Αποφάσισα,λοιπόν, να μην επικοινωνήσω ξανά μαζί του. Δεν ξέρω αν αυτό που περνάει είναι απλά μια προσωρινή εσωτερική κρίση λόγω του προβλήματος ή απλά ότι το ίδιο το πρόβλημα άλλαξε την κοσμοθεωρία του, αλλά βαρέθηκα να επιμένω.Σάμπως είναι καλό να ασχολούμαι,γνωρίζοντας πως θα χαλάσω το χρόνο μου και θα πονάω περισσότερο;