ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και τέρμα ηλιθία φοβία μου. Η γνώμη που έχει ο καθένας μας για τον ευατό του βασίζεται σε δύο τομείς. Πρώτος, στο πως βλέπει αυτός τον εαυτό του. Ο δεύτερος, πως αντιμετωπίζεται από τους γύρω του, ιδίως αυτούς που εκτιμά. Αν σε έναν από τους δύο αντιμετωπίζεις πρόβλημα τότε σου δημιουργούνται ανασφάλειες σαν τις δικές μου, πολλές φορές αβάσιμες, το ξέρεις αλλά του δίνεις χώρο και σε τρώνε...Λοιπόν εγώ έχω μια αρκετή θετική αυτοεικόνα, πάντα είχα, με θεωρώ όμορφη ευγενική ,καλόβολη, είμαι εξωστρεφής και γενικά εντάξει.Βέβαια έχω και αρνητικά στοιχεία (είμαι υπερευαίσθητη, κυκλοθυμική, ή πετάω στα σύννεφα ή σέρνομαι) αλλά προσπάθω να μην τα προβάλω. Αυτή η θετική αυτοεικόνα έρχεται σε σύγκρουση με την κοινωνική ιδίως ερωτική ζωή μου(βασικά την μη ύπαρξη της). Πόλλες φορές σε παρέες ήμουν στην απέξω, ποτέ δεν άρεσα σε κάνενα αγόρι, ότι ένιωθα ήταν πάντα μονόπλευρο και δεν έχω ακόμη ούτε καν βγει με κάποιον όπως τα παιδιά της ηλικίας μου (16). Θα μπορούσα άνετα να κατηγορήσω τις συνθήκες, το πως ψιλοήμουν άτυχη στο θέμα φιλία, στο πως άργησα πολύ να αναπτυχθώ σωματικά , στο πως μου έχουν κολλήσει την ταμπέλα του φυτού από το γυμνάσιο κιόλας, και στο πως δεν έτυχε να έχω παρέες εκτός σχολείου. Θα μπορούσα επίσης να μειώσω την αξία των γύρω μου και να πω στον εαυτό μου ψέματα πως και καλά ΄δεν έιναι αρκετά καλοί για μένα΄. Όμως δεν το έκανα, αντίθετα ένιωσα πως κάπου φταίω και έτσι άρχισα να προσπαθώ να με βελτιώσω σε όλους τους τομείς. Κατάφερα πράγματα, έγινα πιο εμφανίσιμη, έμαθα να βλέπω το κάλο στους αλλούς , ανέπτυξα διάφορα ενδιαφέροντα...(να που κάθε κατάσταση έχει και κάτι το καλό). Αλλά τίποτα απολύτως δεν άλλαξε. Ίσα ίσα το χάσμα ανάμεσα στο πως βλέπω εγώ τον εαυτό μου και στο πως οι άλλοι μεγάλωσε. Ώρες ώρες αισθάνομαι άσχημα, νιώθω πως έχω κάτι το αντιερωτικό πάνω μου που διώχνει τους άλλους αλλά δεν ξέρω τι έιναι ώστε να το διορθώσω. Κάνω ακραίες σκέψεις τύπου, οκ θα μέινεις για πάντα μόνη μαζί με πολλές γάτες και μαλλί για πλέξιμο. Και τι ζητάω ευκαιρίες, έστω μια ευκαιρία και εγώ θα την αρπάξω (ναι σίγουρα δεν είχα ευκαιρίες ως τώρα πάντα σκανάρω το περιβάλλον μου). Εσείς πιστεύετε πως υπάρχουν περιπτώσεις που για μια κατάσταση ευθύνονται οι συγκυρίες, ή θεωρείτε πως πάντα φταίει το άτομο; Πως να ξεφορτωθώ τις δυσάρεστες σκέψεις;υγ. Γενικα είμαι αισιόδοξη όμως είναι φορές όπως τώρα , που σκέφτομαι πολύ απαισιόδοξα.υγ. Το ξέρω πως σας κούρασα αλλά έπρεπε κάπου να τα πω και΄γω :)Φιλιά...