ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω απογοητευτεί αρκετά με τον συντηρητισμό που βλέπω εδώ μέσα. Εντάξει, εξομολογήσεις είναι κι ο καθένας βγάζει ανώνυμα τα θέματα του, αλλά ξέρω γώ σε μια σελίδα σαν την lifo (που θεωρείται αρκετά ανοιχτόμυαλη) και με κοινό διαφόρων ηλικιών θα περίμενα και απόψεις πιο φρέσκιες, πιο ανοιχτές, πιο υπέρ του ανθρώπου γενικά κι όχι τόσο μικροαστικές και παλιομοδίτικές ρε γαμώτο. Δηλαδή τις περισσότερες φορές ο καθένας απλά μπαίνει για να ανακοινώσει την άποψη του (αν κάνεις αυτό είσαι έτσι, αν κάνεις το άλλο είσαι αλλιώς) και δεν υπάρχει ουσιαστική ανταλλαγή και επικοινωνία. Θα μου πεις, εδώ περίμενες να το βρεις αυτό; Ναι! γιατί όχι και εδώ; Το έχω βρει κάποιες φορές (οι καλύτερες περιπτώσεις είναι όταν στα αλήθεια κάποιοι προσπαθούν να δώσουν κουράγιο σε άλλους που περνάν δύσκολα) αλλά νομίζω με κουράζουν πια τα τόσα κλισέ. Και η επικοινωνία δεν είναι εύκολη έτσι κι αλλιώς, ούτε εκεί έξω. Με τόσα (κοινά) προβλήματα που έχουμε οι περισσότεροι θα περίμενα μεγαλύτερη κατανόηση ως προς το πως νιώθει ένας άνθρωπος σε διάφορες φάσεις της ζωής του, κι όχι τόση ξηρότητα από πλευράς συνεννόησης. Και μετά μιλάμε για μοναξιά. Φυσικά, αφού δεν μπαίνουμε στην διαδικασία να σκεφτούμε πως νιώθει κι ο άλλος πως θα γίνει η σύνδεση; Δεν ξέρω, ίσως έμεινα πολύ καιρό εδώ μέσα... Ίσως είναι που μου φταίνε ένα σωρό θέματα απ' έξω και ήλπιζα πως εδώ θα ήταν πιο χαλαρά. Δεν πειράζει. Καλό βράδυ στο παρεάκι.