ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένει κοντά στο σπίτι μου.Μοναχοπαιδι μεγαλωμένη από τη μαμά της που χώρισε με κακό τρόπο από τον πατέρα και σύζυγο.Ωστόσο η συμπεριφορά της φιλενάδας μου καθε άλλο από κακή ηταν..Το αντίθετο, τα 3-4 χρονια που κάναμε παρέα έδειχνε πολύ εγκάρδια απέναντι σε όλους..Δυο πράγματα που παρατηρούσα στη συμπεριφορά της ηταν η (δικαιολογημενη) απεχθεια για τον πατέρα της και το γεγονός οτι οταν τη Ρωτούσα τι κανει, 9/10 φορές απαντούσε δεν ειμαι καλα.Λες και δεν ειχε ενέργεια και χαρα μεσα της!Μοιραζομασταν τα δικά μας, αλληλοϋποστήριζομασταν στις δύσκολες στιγμές.Ειχε πληγωθεί υπερβολικά από την πρώτη της σχέση και δεν στεριωνε αλλη γενικά...ειχε μεγάλο απωθημένο.Ώσπου κάποια στιγμη κανω εγω σχέση σοβαρή.Ηταν η πρώτη που γνώρισε τον σύντροφο μου καθώς ήμασταν μαζι για διακοπές στο χωριό μου..Ο σύντροφος μου γενικά ειναι πειραχτηρι ομως ιδιαίτερα προσεκτικός καθώς δεν προσεβαλλε άλλους.Πείραζε μόνο εμενα ας πουμε λόγω οικειοτητας.Την φίλη μου ομως την συμπαθούσε και την κερνουσε οποτε έβρισκε ευκαιρία κ βγαίναμε.Της φερόταν πολύ τίμια και ευγενικά!!Εκεινη ομως δεν τον συμπαθουσε και τον ανεβοκατεβαζε εξαρχής πριν τα φτιάξουμε χωριατοπαιδο με αποτέλεσμα ενα βράδυ που είχαμε βγει να γινει παρεξήγηση.Εκείνος εκανε ενα πείραγμα σε μενα κ εκεινη νόμιζε πως πήγαινε σε αυτήν.Εγω δεν το ειχα καταλάβει καν!!Την επόμενη η φιλεναδα μου άρχισε τα παράπονα..με αποτέλεσμα εφόσον ηταν κ φρέσκια η σχέση μας να αρχίζω να τσακωνομαι με τον δικό μου οτι την προσέβαλε.Εκείνος θύμωσε και δεν μου απάντησε Τιπο!Μόνο μετά από μέρες μου ειπε ακριβώς τι ειπε και οτι πήγαινε σε μενα και διαπίστωσα οτι ειχε δίκιο..Της εξήγησα λοιπόν και εκεινης και μου ειπε:Δικαίωμα σου να τον πιστεύεις, γκομενος σου ειναι, αλλα εγω δεν τον πάω με τίποτα και δεν τον πιστεύω.Δικαίωμα μου.Οταν την ρώτησα για πολλοστή φορα γιατι δεν τον παει ενω δεν της εχει κανει τίποτα μου ελεγε πως ΑΠΛΑ χωρίς εξήγηση δεν τον θελει και μου πέφτει λίγος..Εμενα με προέβαλλαν τα λόγια της γιατι κι εγω και αυτη από χωριό ειμαστε.Σιγα τις πρωτευουσιανες δλδ επειδή μεγαλώσαμε σε πόλη.Σε επόμενες εξόδους εκεινη ηταν πολύ επικριτική απέναντι του και του πέταγε σποντες προσβλητικες ενω αυτός δεν ελεγε τίποτα.Άρχισα να την θεωρώ κομπλεξικη.Στην αρχή πίστευα οτι μπορεί να τον γουστάρει..Μετά η μόνη λογική εξήγηση μου ηταν οτι ήθελε να ειμαι στην ιδια ψυχολογική κκατάσταση με εκεινη και πως ουσιαστικά εκανε ετσι γιατι ζήλευε που ήμουν ευτυχισμένη και καλα στα ερωτικά μου..Την έπιασα και την ξεχεσα για την κομπλεξικη της συμπεριφορά , αλλα δεν άλλαζε πουθενά.Άρχισα να εντεινω κι εγω τις φιλικές μου σχέσεις με τα κορίτσια της σχολής μου και τελικά την απομακρυνα..Δεν ένιωθα φιλικά πλέον ουτε ασφάλεια ουτε άνετα με την παρουσία της..Ένιωθα οτι πιανοταν από τα παντα και με εκνεύριζε.Δεν το δεχόμουν οτι δεν της άρεσε ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΣ ενας άνθρωπος που ίσως και να θεωρείται υπόδειγμα αντρα σε τρόπους και κανει χαρούμενη την φίλη της!Πλέον έχω γερές σχέσεις με 4 υπέροχες κοπέλες και συμφοιτητριες 3 χρονια τωρα που αγαπούν τον σύντροφο μου.Μαζι του ειμαι 2 χρονια.Τωρα έχω κατασταλάξει αρκετά με τις φιλικές και ερωτικές μου σχέσεις αλλα κρατώ και επιφυλάξεις για όλους και για ολα.Αλλα και φίλες να μην ειχα θα προτιμούσα να ειμαι μόνη μου παρα με εκεινη την κοπέλα...Πάντως ακομα και δύο χρονια μετά δεν αισθάνομαι οτι εκανα λάθος.Νιώθω καλα με τον εαυτό μου οτι κατάληξη και αν εχουν οι φιλικές και η ερωτική μου σχέσεις!Υ.Γ: Η ιστορία ειναι όπως την έγραψα χωρίς κρυφά περιστατικά.Ηλικίες:εγω 21 κ η φίλη και το αγόρι 22.Ηθελα απλώς να εκφραστώ και δεν ζητάω συμβουλες..Να είστε παντα καλα!!