ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και όχι,δεν μιλάω για τους ανθρώπους που έχουν σοβαρά προβλήματα,αλλά την μιζέρια που μου προκαλούν κάποια συγγενικά πρόσωπα που ναι μεν αγαπάω πολύ και ξέρω ότι με αγαπούν,αλλά δεν αντέχω την μιζέρια τους και την αρνητικότητα τους στα πάντα!Πρόσφατο παράδειγμα.Πήγα και έκανα αιματολογικές και ουρολογικές εξετάσεις και ο ένας άρχισε τα "πεθαίνει το παιδί,πεθαίνει και δεν μας το λέει,τι θα κάνουμε",ο άλλος άρχισε τα "πάρε χάπια και βιταμίνες για να μην πάθεις ότι κι εγώ γιατί είναι κληρονομικά" ενώ τους είπα ότι είναι το κλασικό ετήσιο τσεκ απ μου και δεν έχω απολύτως τίποτα σύμφωνα με τα αποτελέσματα και τον γιατρό μου και μου ζητάνε να τους δείξω τα αποτελεσματα των εξετάσεων γιατί σίγουρα κατι θα έχω που δεν το είδε ο γιατρός και αν δεν έχω να κάνω επαναληπτικές γιατί δεν είναι σωστές,αφού είναι σίγουρο ότι κάτι θα έχω για αυτούς!Και το πιο συχνό είναι πως ότι μα ότι γίνεται,ακούω συνεχώς από τους ίδιους ένα σκέτο "ε,τι να κάνουμε,εμείς δεν γεννηθήκαμε για να ζήσουμε καλά,δεν μας θέλει",ενώ δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι τόοοσο τραγικό,αλλά ακόμα και κάτι το ευχάριστο το μετατρέπουν σε τραγικό!Και τελειώνω με αυτό ,πως αν κάνω κάποια αίτηση για δουλειά όπουδήποτε,ακόμα και στα προγράμματα ΟΑΕΔ πάντα λένε "δεν πρόκειται να σε πάρουν/περάσεις,δεν μας θέλει εμάς η ζωή δεν μας θέλει"!Και ναι,δοκίμασα να μην τους λέω τίποτα απολύτως για τα διάφορα της ζωής μου,αλλά ζω μαζί τους και ψαχουλεύουν συνεχώς τα πράγματα μου.Ακόμα και τα κλειδωμένα μου ντουλάπια...Δεν αντέχω να ζω άλλο έτσι!Βαρέθηκα,κουράστηκα!Ανησυχώ μην γίνω ίδια με αυτούς ρε γαμώτο!Και δεν μπορώ να φύγω δυστυχώς και θα καταλήξω σίγουρα με ψυχολογικά....και μόλις αντιλήφθηκα πως έβγαλα κι εγώ μιζέρια και αρνητικότητα τελικά...