ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πισω στα χρονια του γυμνασιου οι μοναδικοι φιλοι που ειχα ηταν 2 ατομα απο ενα forum 2 αγόρια 2 παιδια της ηλικια μου μεν, αγνωστοι δε. Ωρες ατελειωτες στο τοτε msn ωρες ατελειωτες τηλεφωνα. Να ξερουμε ο ενας τα παντα για την ζωη του αλλου. Να ειναι σαν πραγματικη μου οικογενεια αφου η δικια μου δεν ηταν εκει για μενα τοτε, αφου η δικια μου με ειχε εγκλωβισμενη και με τερμα καταπιεση μεσα στο σπιτι χωρις να μπορω να κανω φιλους περα απο το ιντερνετ. ΑΥτοι απο την ιδια πόλη αρκετά φίλοι εγω 500 χλμ μακρυά. Περασαν τα χρόνια. Συγκεκριμενα 7. Ποτε δεν συναντηθηκαμε. Ισως μπορουσαμε εκει στο πρωτο ετος αλλα ειχαμε απομακρυνθει. Επιλογη μου να ξεκοψω. Επιλογη μου να μη τους απαντησω ποτε ξανα. Επιλογη μου να τους σβησω απο το φβ αν και ειχαμε κανει προσπαθεια με τον ενα να ξανα επικοινωνησουμε. Και ρε παιδια παρολο που τον εσβησα παρολο παρολο...Στα γενεθλαι μου πριν 3 μηνες αυτος μου εστειλε στο κινητο, με θυμηθηκε μου εστειλε. Ο αλλος οχι. Ο αλλος ηθελε καποτε να ερθει να με δει του ειπα ωραια να του γνωρισω και το αγορι μου και μου ελεγε κατι περιεργα και αυτο που καταλαβα οτι μαλλον με εβλεπε αλλιως. Και οι 2 με εβλεπαν αλλιως και το ξερουμε αλλα ειναι οτι πιο κοντα ειχα σε οικογενεια και εγω δικια τους. Ημασταν και οι 3 παιδια απο "προβληματικες οικογενειες" και βασιζομασταν το ενα στο αλλο για να βγει και αυτη η μερα..Δεν ξερω τι εχω παθει σημερα ολη μερα τους θυμαμαι και κλαιω. Πραγαμτικα δωστε μου μια αποψη. Αξιζει να τους παρω τηλεφωνο να συναντηθουμε? Αξιζει να προσπαθησουμε? Ειναι ολη η μου η εφηβεια ειναι ολα οσα ημουν πισω στα 15....