ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογούμαι ότι στα "πίσω-πίσω" (28 ετών) έχω δεύτερες σκεψεις για τη σεξουαλικότητά μου: Πριν ένα χρόνο χώρισα από εναν άντρα πολύ μεσογειακό και φουλ στην τεστοστερόνη και φέτος αφότου ξεπέρασα το χωρισμό, παρατηρώ κοπέλες..... μόνο. Είναι λες και οι άντρες έχουν εξαφανιστεί. Και όσο πιο βαρύμαγκες και άντρακλες είναι, τόσο πιο αστείο το βρίσκω όταν τύχει να με φλερτάρουν...Επιπλέον, δεν είχα παρατηρήσει τι όμορφο που είναι το γυναικείο σώμα!!! Οι όμορφες καλοντυμένες κοπελίτσες μου φτιάχνουν τη διάθεση.Αλλά την πλάκα μου την έπαθα σήμερα όταν διασταυρώθηκα με ένα ψηλό, γεροδεμένο και όμορφο αγοροκόριτσο, από τις γυναίκες αυτές που δε λες θηλυκές αλλά ούτε το αντίθετο. Ενοιωσα λες και έπαιζα στη Ζωή της Αντέλ και πέρασε σε αργή κίνηση ο έρωτας με την πρώτη ματιά δίπλα μου!!! Τόσο όμορφη ήταν σε σώμα και πρόσωπο, αβίαστα..... με απλό ντύσιμο αλλά απέπνεε κάτι τόσο cool και ευρωπαικο. Την ήθελα να με βάλει κάτω και να μου κάνει πολλά!!!Καταλαβαίνετε!!! Τη σκέφτομαι συνέχεια για να μην την ξεχάσω, έχω ξενυχτήσει από την αναστάτωση και νοιώθω ανόητη που δεν της μίλησα, αλλά έμοιαζε ξένη, πιθανό να μην ήταν και ομοφυλόφιλη, και φοβόμουν μην γίνω ρεζίλι. Μη με ρωτάτε τώρα γιατί δεν την αναζητώ, είμαι σε άλλα κυβικά.Αλλά αν δεν ήμουν σίγουρη πριν, τώρα πια το ξέρω ότι είμαι ομοφυλόφιλη. Ψυχραιμία λέω στον εαυτό μου...!!!Χ.