29.6.2015 | 14:32
...
Φοβαμαι ρε παιδια.. Αληθεια φοβαμαι. Δεν ξερω τι μας περιμενει, ειμαι 20 χρονων και τα εχω χαμενα. Φοβαμαι για το μελλον μας, κυριως της νεας γενιας.. Βλεπω τη μανα μου που εχει αρρωστησει με την κατασταση, και τον πατερα μου, ο οποιος ειναι τερας ψυχραιμιας, να τα χανει κ εκεινος. Ειλικρινα, δεν ξερω που οδηγουμαστε.. Πηγα στη σχολη μου σημερα και οι ανθρωποι στο δρομο και στο μετρο ηταν μεσα στον εκνευρισμο, στην τσιτα, ετοιμοι να φαγωθουν. Θελω να ζησω ομορφα και ειρηνικα, μια αξιοπρεπη ζωη. Εχω ονειρευτει να ειμαι για παντα με τον ανθρωπο μου, να εχω τις φιλες μου και μια ομορφη οικογενεια. Εχω ονειρευτει να εχω δουλεια πανω σε αυτο που σπουδαζω, και να πληρωνομαι οπως θα επρεπε. Ολοι μας εχουμε ονειρα.. Ας μην τα αφησουμε να καταστραφουν..Γι'αυτο σας θερμοπαρακαλω, οτι και αν γινει, οποια αποψη και να εχετε πανω στην κατασταση, να ειστε ηρεμοι. Χανοντας την ψυχραιμια μας το μονο που θα καταφερουμε ειναι να αλληλοσπαραχτουμε.Σας παρακαλω.. φοβαμαι.