2.7.2015 | 16:03
δεν ξερω που να τα πω
γιαυτο θα τα πω εδω..Όταν ήρθες εσύ στη Θεσσαλονίκη σε σκεφτόμουν που δεν είχες κανέναν και σου πρότεινα να βρεθούμε. Τώρα, που ξέρεις ότι δεν είμαι καλά και ότι με τρώει η μοναξιά εσύ αδιαφορείς. Εννοείται ότι δεν έχεις καμία υποχρέωση να νοιαστείς, αλλά επειδή εγώ δεν είμαι σαν και σένα και δεν μπορώ να τα κρατάω μέσα μου (και υπέρβαση κάνω δύο μήνες που δε μιλάω) θέλω να τα πω. έστω εδώ..Δεν ξέρω λοιπόν τί έχει μεσολαβήσει από τότε που δε με έβλεπες στο αμφιθέατρο και κατευθείαν μου έστελνες ανησυχώντας πού είμαι και αν είμαι καλά, μέχρι τώρα που ξέρεις ότι στενοχωριέμαι που πρέπει να φύγω από την κομοτηνή (και μόνο σε σένα το έχω εμπιστευτεί, και το ξες) και αδιαφορείς αλλά ειλικρινά ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕΣ. Ψάχνω τη συμπεριφορά μου, να δω που έφταιξα, τί είπα, τί έκανα. και δεν καταλαβαίνω. Ίσως να μη σε ξαναδω, ίσως να μη ξαναμιλήσουμε και απλά ήθελα να πω οτι σε έχω αγαπήσει. Και αν κάτι έκανα, να με συγχωρείς ρε.
