ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενταξει..καταλαβαινω..σε ολη τη χωρα επικρατει χαος,άγχος,ταλαιπωρια κλπ..τα ξερω κ γω,τα νιωθω κ γω, τα βλεπω κ γω.Ομως δν ειναι λογος να αποριπτεις εμμεσα καποιον που αγαπας..ισα ισα πρεπει να χαιρομαστε ειδικα σε δυσκολες μερες πως εχουμε καποιον να μας νοιαζεται..Απομακρυνεται..το βλεπω..εγω τη ρωταω πως ειναι,οτι ειμαι δω αν θελησει κατι,προσπαθω να μαθαινω πως τα παει...κ οοοταν εχει ορεξη προφανως μ ριχνει μια απαντηση τυπικα..Κλαιω συνέχεια..νιωθω αποριψη. .πως δε με θελει πια ή.δν της κανω πια,οτι δν τη στηριζω,δν τν ικανοποιω...Πιο πριν μ ελεγε εισαι η μονη μ ηρεμια σε ολα μ τα προβληματα,εχεις εναν τροπο να με ηρεμειςΤωρα; Τωρα τι εγινε;που της μιλαω θετικα π ψαχνω να βρω το θετικό σε ολο αυτο π.συμβαινει κ ας ξερω πως ειναι δυσκολα μονο κ μονο γ να χαλαρώσει λιγο;Περισσοτερο δε με νοιαζει το γραψιμο π.τρωω πλεον,αλλα το οτι δν αντεχω οχι,δεν αντεχω να τη βλεπω χαλια,αρνητικη,απογοητευμένη,να αφηνει κ λιγο τν εαυτο της...δν αντεχω αυτο!Νιωθω τετοια ανικανότητα!!.....που και κλαιω και νευριαζω...που κ θελω να επιμεινω να ειμαι εδω και ας με γραφει αλλ και να εξαφανιστω απτην αχαριστια.Σαγαπαω μωρε,μιλα μου! Η αγαπη μας εμεινε,μην την πετας