ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και δύο εβδομάδες μου αρεσει ένα παιδί. Ολη μου η παρεα τον γνωριζει αλλά δεν εχουμε μιλησει ποτέ μεταξυ μας. Ουτε γεια δε λεμε. Οταν με βλέπει με τις φίλες μου και λεει για ποτε δεν έχω απαντήσει αφου δε τον γνωρίζω. Χθες εκανα μεγάλη βλακεια. Περασε απο διπλα μου με κοιταξε και χαμογελασε κι εγω δεν κοιταξα καν και πάγωσα. Κριμα γιατι σιγα σιγα ειχε αρχισει να καταλαβαινει το ενδιαφέρον μου. Και αυτος ενδιαφέρεται. Βλέπω τον τρόπο που με κοιταει. Και οι φίλοι του ολο με παρατηρουν. Παρολαυτα δεν ειμαι σε φάση σχεσης οποτε φοβαμαι να κανω κινηση. Δε θελω να μπω στη διαδικασία μιας σχεσης. Όταν ομως τον βλεπω αγχωνομαι. Όταν ξερω Πώς ειναι καπου ψαχνω να τον βρω. Δεν εχω πει τπτ πουθενα γιατι δεν ειμαι σιγουρη αν και μου αρεσει. Δεν τον φαντάζομαι να με βαζει κατω και να με γλείφει αλλα να κάνουμε βολτες και να με φιλαει τρυφερα. Ομως εγω δεν ειμαι καθολου ετσι. Σο γουατ δε φακ;