ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι εκείνος που έγραψε ότι αγχώθηκε και μόνο που τα διάβασε. Μπαίνω με nickname γιατί χάνουμε τη μπάλα εδώ με τα σχόλια.Καταρχάς, δε συμφωνώ με την άποψη ότι από τη στιγμή που η κοπέλα τρώει, πίνει, κοιμάται τσάμπα δεν πρέπει να έχει άποψη. Και τι σημαίνουν δηλαδή όλα αυτά; Ότι πρέπει να ανέχεται όλες αυτές τις παρατηρήσεις; Εννοείται ότι υπάρχει αμοιβαία αγάπη μεταξύ τους αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η μαμά της είναι πολύ αγχώδης, αγχώνεται για το παραμικρό και μεταδίδει αυτό το άγχος και στην κόρη (και ίσως και στους υπόλοιπους που βρίσκονται στο σπίτι). Σαφώς και πρέπει να υπάρχουν κανόνες σε ένα σπίτι αλλά κάποια πράγματα είναι υπερβολικά. Με τον τρόπο αυτό, πιθανόν η κόρη να σκέφτεται την παραμικρή της κίνηση μέσα στο σπίτι. Και αυτό είναι πολύ καταπιεστικό όταν έχει να κάνει με το χώρο που μένεις, με το σπίτι σου. Το σπίτι είναι όντως χώρος χαλάρωσης. Δεν μπορείς να πηγαίνεις εκεί και να αγχώνεσαι περισσότερο ή να σκέφτεσαι 'ωχ τώρα τι με περιμένει, τι θα μου πει'. Και να πεις ότι η κοπέλα δεν κάνει τίποτα και αποτελεί βάρος... ένα σωρό δουλειές κάνει."Γιατι κοιμάσαι ακομα;(9.30 το πρωι)": Γιατί να της χαλάσει τον ωραίο ύπνο... ας είναι 09:30 (ούτε μεσημέρι να ήταν). Να μην μπορείς να απολαύσεις λίγο ύπνο παραπάνω μέσα στο ίδιο σου το σπίτι."Γιατι δε ντύθηκες;Μπορεί να έρθει κοσμος.": Ε και; Αυτό σε πολλά σπίτια μπορεί να συμβεί. Πρέπει να είμαστε ντυμένοι ανάλογα; Αν έρθει κανείς, στην τελική ετοιμαζόμαστε εκείνη τη στιγμή."Γιατι ειναι ανοιχτό το παράθυρο;Μπαίνει ζέστη.": Γιατί μπορεί να θέλω να μπει λίγο φως γαμώτο και να το χαρώ!"Γιατι ειναι ανοιχτά τα παντζούρια;Ο ήλιος θα χαλάσει τα έπιπλα.": Αν αγχωνόμαστε για το καθετί στο σπίτι, έχουμε βρει και ασχολία για το υπόλοιπο της ζωής μας.Αυτό που θέλω να πω, είναι γιατί να χαλάμε φαιά ουσία και να αγχωνόμαστε για μικρά πραγματάκια; Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα (και δημιουργικά) να ασχοληθεί κανείς στη ζωή από το αν θα πρέπει να ανοίγει ή όχι το παράθυρο!"Έλεος πια με εχει καταντήσει εξίσου αγχώδη.": Να προσέξεις μόνο μη γίνεις μελλοντικά αγχώδης κι εσύ απέναντι σε άλλους. Το λέω γιατί έχω δει περίπτωση όπου η κόρη, μεγαλώνοντας, έγινε περισσότερο αγχώδης από τη μαμά της. Και οι ρόλοι άλλαξαν. Κάθε φορά που η κόρη πήγαινε στη μαμά της, της έκανε παρατηρήσεις (η κόρη) για τα πάντα. Όταν λέμε για τα πάντα... για τα Π Α Ν Τ Α! Ίσως επειδή εγώ μεγάλωσα σε διαφορετικό περιβάλλον όπου πραγματικά το σπίτι ήταν χώρος χαλάρωσης, μου κακοφαίνονται όλα αυτά. Και βέβαια δεν έχει σημασία μόνο η παρατήρηση αυτή καθ' εαυτή αλλά και ο τρόπος που γίνεται ("Από τον υψηλό τόνο της φωνής του αλλου και μονο αρχίζει να με πιάνει κρίση").Τώρα, αυτό που λένε διάφοροι με τόση απλότητα να σηκωθείς να φύγεις... τι να πω, χαίρω πολύ. Εδώ ένα μεγάλο ποσοστό δυσκολεύεται να βρει δουλειά ή αν βρει, παίρνει τρεις και μία. Η κοπέλα είναι φοιτήτρια 21 ετών. Αν πήρε καλά το μάτι μου κάπου, σπουδάζεις παιδαγωγικό. Εύχομαι, να τελειώσεις όσο πιο σύντομα γίνεται και να σε πάρουν αναπληρώτρια. Γιατί αρχικά θα σε πάρουν μακριά. Και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πιστεύω θα νιώσεις μεγάλη ανακούφιση. Σκέψου να βρεις ένα σπιτάκι και να ρυθμίζεις τη ζωή σου ακριβώς όπως θέλεις εσύ. Θα είσαι βασίλισσα του σπιτιού σου, του εαυτού σου, της ζωής σου. Το παρουσιάζω κι εγώ λίγο απλό αλλά μακάρι να σου κάτσει (εφόσον το θέλεις κι εσύ). Τύψεις δε νομίζω ότι θα έχεις. Στην τελική γιατί να έχεις εσύ τύψεις και να μην έχει η μαμά σου που σου χαλάει την ψυχολογία. Όπως είπα και στην αρχή, όλα αυτά δε σημαίνουν ότι δεν υπάρχει αμοιβαία αγάπη. Αλλά πώς να το κάνουμε τώρα... δεν είναι εύκολη αυτή η συμβίωση."οχι μόνο θα εξαρτωμαι από εκείνους αλλα θα εχουν και λόγο πανω σε αυτα που κανω": Προφανώς κάθε σου κίνηση περνάει από κρίση. Τρομερά καταπιεστικό αυτό. Δεν μπορείς να νιώσεις ανεμελιά και ελευθερία."Τα ψυχολογικά σου δε τα φορτώνεις στο παιδί σου με τη δικαιολογία ότι είσαι μάνα μωρέ οπότε είσαι ανώτερη του παιδιού μιας που μένει και σπίτι σου.": Συμφωνώ απόλυτα με αυτό το σχόλιο."Βουλωστο!... Ειμαι ήρεμο παιδί γενικά και μου αρεσει να μιλάω και να μου μιλάνε ευγενικά και ηρεμα.": Σχετικά με αυτή την αντίφαση που αναφέρθηκε... προφανώς η κοπέλα έχει έρθει στα όριά της. Αν κάθε μέρα επί χρόνια κρίνουν αρνητικά το καθετί που κάνει, κάποια στιγμή θα αντιμιλήσει. Σαφώς και δεν έχει να κάνει με το αν είναι ευγενική ή όχι γενικότερα. Το μόνο πάλι που θα σου έλεγα (επειδή επίσης το έχω δει), καλό θα είναι, όσο μπορείς, να μην επηρεαστείς και τελικά βγάζεις κι εσύ απότομο και έντονο χαρακτήρα έξω από το σπίτι. Γιατί πιθανόν έτσι να έρθεις σε αντιπαράθεση με πολύ κόσμο και μάλιστα για ανούσια πράγματα.Αυτά :)