ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Mέσα στη πόλη των νεκρώνβαμμένος με πολέμου χρώματα, γεννημένος τα ξημερώματαμέσα άπ' τα σύννεφα στο τίποτα είναι η πτώση μαςισορροπείς σε ένα κομμένο συρματόπλεγμαεδώ οι πεσόντες τη λύπη δίνουν απλόχερακαταλαβαίνεις πως χαμογελάς ανώφελακινείσαι ανώμαλα, ακόμη το όραμα που ζεις και ακολουθείς είναι κατάλοιπα από όνειρα...και δε μπορείς να το ακουμπήσεις είναι ολόγραμματι κυνηγάς; ο φόβος δεν έχει όνομα...Μόνος ζήσε το δρόμο σου, μόνος βαδίζεις και όλοι μαςμόνο για εμάς έτσι και αλλιώς φεύγουμε μόνοι μας...Γίνεται αυτόματα... θα' σαι στο τόπο σου επιτέλους όταν κάποια νύχτα θα σβήσεις απότομα, έγινες όπλο μα...μέσα στη παγωμένη λίμνη είσαι δόλωμα...