ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

για να ξεπεράσεις ενα πρώην. Βλέπεις στην παρέα είχα γίνει κάτι σαν ειδική στους χωρισμούς, ποσο ειρωνεία. Ειλικρινά δεν ήξερα τι να απαντήσω οπότε επανέλαβα μηχανικά κατι που ειχα διαβάσει σε ενα περιοδικό κάποτε "το μισό χρόνο απ' οσο είχατε ζήσει μαζι".Βέβαια το περιοδικό δεν καθόριζε αν ο χρόνος που ζήσατε μαζι μετράει ακέραιος όλος η έπρεπε να προσθέσεις τις στιγμές που ζήσατε μαζι ,όπως και να χει κάνεις δεν ζήτησε διευκρίνηση,με κοίταξαν με δέος σαν την μεγάλη γκουρού των χωρισμών και η συζήτηση συνεχίστηκε. Εγω εκείνη την εποχή έβραζα στο ζουμί μου απο εναν χωρισμό που με πλήγωσε αρκετά,ενω ολοι οι χωρισμένοι φίλοι συνέρρεαν να τους συμβουλέψω λες και ειχα λυμένα ολα μου τα προβλήματα,λες και ήξερα.Δεν ξέρω ειλικρινά γιατι να κατέχω εναν τέτοιο "τιτλο", δεν ξέρω αν φταίει το οτι είμαι πεισματάρα και δεν θα γυρίσω ποτέ να παρακαλέσω κάποιον που με άφησε.Δεν ξέρω γιατι οι φίλοι μου μου δείχνουν τοσο μεγάλη εμπιστοσύνη σε αυτα τα θέματα.Προχθές μου κάναν την ίδια ερώτηση. Όμως αυτήν τη φορά άλλαξα την απάντηση μου.Για να ξεπεράσεις κάποιον που σε πλήγωσε πρέπει πρώτα να συγχωρέσεις τον εαυτό σου.Οσο γίνεται δηλαδή αυτο και προειδοποιώ θα πάρει χρόνο. Το πρώτο βήμα είναι να σταματήσεις να έχεις επαφές μαζι του-της έστω και καταλάθος (το καταλάθος δεν είναι να περιμένεις στην γωνια της καφετέριας ποτε θα κάτσει για να περάσεις ετσι τυχαία απο μπροστά του),να γνωρίσεις άλλους ανθρώπους ακόμα και αν δεν κάνεις σχέση μαζί τους και τέλος να περάσει κάποιος χρόνος.Και οχι το μισό των στιγμών που είχες ζήσει,να περάσει χρόνος για θα ξαναβρείς τον εαυτό σου σαν οντότητα να μάθεις να κάνεις πράγματα μονος σου,να γίνεις ανεξάρτητος.Τουλάχιστον εγώ ετσι τα κατάφερα πάνω κατω.Και οχι δεν εχω βρεί ακόμα κάποιον να με αγαπήσει οπως αυτός,αλλα εχω γνωρίσει ανθρώπους που μου προσέφεραν εμπειρίες και στιγμές που μαζί του δεν θα ζούσα ποτε.Και επιτέλους κατάφερα να τα βρω με τον εαυτό μου.