ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

παει ενας χρονος τωρα που ενω χωριστηκαμε (και το ηξερα αυτο απο την στιγμη που γνωριστηκαμε) περνας απο το μυαλο μου καθε μερα αλλοτε απλα για 5 λεπτα και αλλοτε ολο το 24ωρο...μετανιωνω για το χρονο που εχασα και δεν σου ειπα ποτε οτι αισθανομαι , μετανιωνω που εκεινη την στιγμη που μου εκμυστηρευτηκες πως με θελεις εγω η δειλη και η ανοητη εκανα πισω και υποστηριζα πως ειμαστε φιλοι...Καθε μερα σκεφτομαι πως θα ηταν να σε φιλαω και καθε μερα μου λειπει τοσο η αγκαλια σου ( που χανομασταν για ωρες χωρις να κανουμε τιποτα), μου λειπουν τα χερια σου, το αρωμα σου, η τρελα σου,τα παιχνιδια μας και ευχομαι να ησουν εδω...Και αυτοι οι γνωστοι που μου καρφωνουν το μαχαιρι συνεχεια σαν να τουσ εχει βαλει καποιος και με ρωτανε συνεχεια για σενα η μου λενε πως θα πρεπε να ημασταν μαζι γιατι ειμαστε πολυ ταιριαστο ζευγαρι αναθεμα τους... Μα καθε φορα που ειμαι ετοιμη να σου πω πως σε θελω σαν τρελη εσυ που πια το πηρες αποφαση πως ειμαστε φιλοι μου μιλας για καποια αλλη και εγω σωπαινω και καλα να παθω....