15.7.2015 | 11:21
Λυπάμαι..
που ο πατέρας μου τα έχει χάσει τελείως. Έχει χάσει την ικανότητα να κρίνει, παραμιλάει και βρίζει ασταμάτητα. Επιτίθεται χωρίς λόγο στην μητέρα μου, ευτυχώς όμως δεν υφίσταται σωματική βια. Δεν δέχεται με τίποτα βοήθεια από πουθενά. Είμαστε στο πλευρό του αλλά προφανώς αυτό δεν είναι αρκετό. Η κατάσταση όλο και χειροτερεύει. Είναι κρίμα στα 49 του να του συμβαίνει κάτι τέτοιο και επίσης να βλέπω τη μάνα και την αδερφή μου τρομοκρατημένες, να μαραζώνουν μέρα με τη μέρα επηρεασμένες από όλα αυτά. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως η οικογένειά μου θα έφτανε σ' αυτό το σημείο. Προσπαθώ συνεχώς να είμαι ψύχραιμη αλλά ειλικρινά φοβάμαι μην έρθει η στιγμή και τα χάσω εγώ η ίδια, που από πάντα είχα τον εαυτό μου υπό έλεγχο.