ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι άντρας 30+ και συνομήλικος με ένα παιδί από την ευρύτερη παρέα μας. Με το εν λόγω άτομο συνηθίζαμε να βγαίνουμε έξω και να φλερτάρουμε που και που κάποια ελεύθερη που βρίσκαμε στο μπαρ. Πάντα με τρόπο όμορφο. Το θέμα είναι ότι ο τύπος (για λόγο που δεν θα αναφέρω εδώ γιατί το κείμενο θα λάβει τεράστια έκταση) σε κάποια φάση είχε παρεξηγήσει για κάτι που εν τέλει δεν τον αφορούσε καν. Από το σημείο αυτό και περίπου για 2 μήνες σταμάτησε να απαντάει σε τηλ μου για έξοδο ή και ακόμα σε ένα απλό sms για τα νέα του. Πριν κάποιες μέρες έρχεται και μου ζητάει εμμέσως συγνώμη (σε στυλ να διακιολογηθεί) και ότι μια κοινή μας "φίλη" (πρώην πήδημα ενός άλλου φίλου μας), του έβαζε λόγια για μένα. Όταν είδε ότι η εν λόγω "φίλη" έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο, ήρθε πάλι μετά από το 2μηνο σε μένα και σαν να μη συμβαίνει τίποτα μου λέει να ξαναβγούμε για καμάκι γιατί μόνο μαζί μου λέει μπορεί (οι υπόλοιποι από την παρέα ούτε λόγος να μιλήσουν σε γυναίκα έξω). Η αλήθεια είναι ότι όλοι κάνουμε λάθη, και δεν έχω πρόβλημα με το παλικάρι να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα. Ακόμα και όταν με γείωνε δεν είχα θέμα να του μιλήσω όταν τον έβλεπα γιατί πραγματικά δεν είχε συμβεί κάτι άσχημο μεταξύ μας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν γουστάρω μετά από αυτά που έγιναν να πάμε μαζί για καμάκι και με ξένισε ολίγον τι η φυσικότητα με την οποία μου το πρότεινε. Κάποια πράγματα δεν είναι απλά πατάς ένα κουμπί και όλα επανέρχονται 100% στο αρχικό στάδιο.