ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ελπίζω από εδώ και πέρα όλα να πάνε καλά, και να μην υπάρξουν άλλα δυσσάρεστα γεγονότα στη ζωή μου. Είχα πολλές απώλειες τους τελευταίους δέκα μήνες, αλλά η τελευταία με έριξε περισσότερο. Ναι, στενοχωρήθηκα για τη συμφοιτήτριά μου που έφυγε ξαφνικά: την ήξερα, μιλάγαμε, ήταν καλή κοπέλα και ήταν πολύ κρίμα. Ναι, στενοχωρήθηκα για τη γιαγιά μου, αλλά ανακουφίστηκα παράλληλα, γιατί ήταν 90 χρονών, με πολλά προβλήματα υγείας και η παράταση αυτής της κατάστασης θα ήταν περισσότερο επίπονη τόσο στην ίδια όσο και στην οικογένειά μου. Ναι, στενοχωρήθηκα που έκοψα οριστικά επαφές με τον πρώην κολλητό μου, αλλά έγινα πιο δυνατό και κοινωνικό άτομο, δέθηκα περισσότερο με τους άλλους μου φίλους και βγήκα από μια κατάσταση άρρωστη που με γάμαγε ψυχολογικά. Αλλά για τον θείο μου όχι απλώς στενοχωρήθηκα, καταρρακώθηκα. Ήταν νέος, ήταν ξαφνικό, ήταν άδικο. Τον είχα σαν πατέρα μου, με αγαπούσε και τον αγαπούσα πολύ, είχα μεγαλώσει στο σπίτι του, και η απώλειά του είναι η πιο έντονη από όλες. Χτες βρήκα τυχαία στο σκάιπ ένα μήνυμά του "Χρόνια πολλά κούκλα μου", και έκλαιγα όλο το βράδυ. Πάντα θα έχω ένα πολύ μεγάλο κενό μέσα μου. Σε λίγο καιρό αρχίζει μια νέα σελίδα στη ζωή μου, και ελπίζω όλα αυτά να μείνουν πίσω και να έχω μόνο ευχάριστες αναμνήσεις.