ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.8.2015 | 15:09

Ο κολλητός

Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα, εδώ και αρκετά χρόνια έχω βρει, κάνω παρέα με κάτι παιδία από το σχολείο, και συγκεκριμένα με ένα από τα αγόρια της παρεας, είμαστε κολλητοι ή μάλλον ήμασταν, γελούσαμε, περνούσαμε ωραία, όλα τέλεια, δενομασταν ακόμα περισσότερο όσο περνούσε ο καιρός εγώ πάντα τον έβλεπα σαν φίλο αυτός όμως το όχι, έτσι υπήρχαν κάποιες μέρες που μου έδειχνε αυτό το ερωτικό εγώ δεν έδινα σημασία όμως, κάποια μέρα ενώ περπατούσα με βλέπει στο δρόμο και με σταματάει (που πας μου λέει) (εγώ είπα πάω να πάρω κάτι να φάω) και μετά μου λέει (έλα όχι τώρα και με πιάνει από τον ώμο και προχωρώντας μου λέει (θέλεις να τα φτιάξουμε) και εγώ απάντησα γελαστα (όχι) μα πού να το φανταστώ ότι το έλεγε στα αλήθεια ήταν φίλος μου, μετά μου είπε (πλάκα κάνω)όμως δεν τελειώνει εκεί μου είπε το ίδιο και άλλη φορά, και άλλη ενώ περπατούσαμε όλη η παρέα εγώ και αυτός ήμασταν πίσω και μου λέει (έλα λίγο μαζί μου)πήγα εγώ πιο πέρα (τι θέλεις του λέω) αυτός λεει (να μου είναι δύσκολο να το πω αλλά μου αρέσεις πολύ σε θελω,μπλα μπλα θέλω να τα φτιάξουμε) ήταν πολύ πιεσμένος και έτρεμε, τι θα ακούσει.. εγώ έμεινα με ανοιχτό το στόμα τι να πω δεν μίλησα, (πες κάτι) μου λέει του είπα (μα πως.. Έγινε αυτό αφού ήμαστε φίλο, δεν το κατάλαβα, δεν το πιστεύω,.... (Άφησε μου λίγες μέρες να το σκεφτώ και θα σου απαντήσω) είπα. εντάξει μου άφησε μετά από λίγες μέρες ενώ πάλι ήμασταν όλοι η παρέα, εγώ. πήγα πιο πέρα να μιλήσω στο τηλέφωνο, αυτό ήρθε κοντά να μάθει την απάντηση μου. Και η τρίτη και φαρμακερή φορά ήταν αυτή, του είπα (κοίτα δεν γίνεται να ήμαστε μαζί,)εγώ σκεφτόμουν την οικογένεια μου δεν θα τους άρεσε αν το μαθαιναν και από την άλλη ήταν και αυτή η φιλιά μας που δεν ήθελα με τίποτα να την χαλάσω και αν τα χαλούσαμε τι θα γινόταν; όλα χάλια θα ήταν,και του είπα(δεν γίνεται, δεν θέλω να χαλάσει αυτό που έχουμε, αν θέλεις μπορούμε να μείνουμε φίλοι)και αυτό ήταν με σκισμένο το κεφάλι,δεν μιλούσε καθόλου, αυτά ως εδώ μετά σχεδόν δεν ερχόταν στην παρέα γιατί του είχε πέσει βαρι αυτό, τώρα έχει περάσει πολύς καιρός και είμαι διαρκώς μπερδεμένη με αυτό το θέμα, πάλι μου δείχνει πως του αρέσω, έρχεται και από το φαρμακείο της οικογένειας μου και με ψάχνει, να με δει, ψάχνει αφορμή να έρχεται σπίτι μου, το βλέπω δεν πιστεύω αυτό να είναι φιλικό πια τόσο λάθος κάνω;;;έρχεται και οταν είμαι εκεί κάθεται για αρκετή ώρα και μιλάμε μέχρι και κάτι προγράμματα για τις συνταγές για φάρμακα ήθελε να μάθει,για να είναι κοντά μου.. Εγώ φταίω να νομίζω πως με θέλει ακόμα, αφού το δείχνει αλλά, με δυσκολεύει γιατί περιμένω να κάνει κάτι κανένα βήμα κάτι να πει για αυτό αλλά δεν βλέπω, όμως μετά από τόσο καιρό από τότε μια μου αρέσει μια όχι δεν ξέρω, ίσως αν μου το λεγε ξεκάθαρα να ξεδιαλινονταν τα πράγματα. Ώρες ώρες μου έρχεται να του πω.εγώ πως νιώθω αλλά, δεν ξέρω ούτε πως.νομίζω έχω πολλά συναίσθημα που συνεχώς αλλάζουν, αλλά ούτε πως θα αντιδράσει εκείνος όταν και αν του μιλήσω για αυτά.ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΆΝΩ, ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΕΊΝΑΙ ΟΤΙ ΤΈΛΟΣ ΠΆΝΤΩΝ ΕΙΜΑΙ ΣΊΓΟΥΡΗ ΌΤΙ ΜΕ ΘΈΛΕΙ ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΤΡΕΛΑΝΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΝ ΌΝΤΩΣ ΜΕ ΘΈΛΕΙ, ΕΧΕΙ ΚΆΝΕΙΣ ΚΑΜΙΆ ΙΔΕΑ ΠΛΙΖ... Πώς να τον κάνω να τρέχει από πίσω μου,;;;;;
 
 
 
 
Scroll to top icon