Μερικές φορές η "υπεροπροσφορά" κρύβει μέσα της δόλο και επιθετικότητα. Δίνουμε παραπάνω στον άλλον από αυτά που μας ζητάει (συναισθήματα, χρόνο, υλικά, κλπ) με σκοπό να τον κάνουμε να μας έχει ανάγκη γιατί κατά βάθος είμαστε πολύ ανασφαλείς και δεν μπορούμε να αντέξουμε την ιδέα ότι θα μας εγκαταλείψουν ξανά. Το μόνο που πετυχαίνουμε είναι αυτό ακριβώς που ασυνείδητα φοβόμαστε: να μας αφήσουν. Οι ανθρώπινες σχέσεις για να αναπτυχθούν θέλουν ισορροπία στην ανταλλαγή της ενέργειας ώστε να μην γίνεται ο ένας "συναισθηματικός βαμπίρ" του άλλου.
11.8.2015 | 04:46
Γιατί;
Γιατί πάντα κάνουμε τα πάντα για τους άλλους ενώ αυτοί δεν κάνουν τίποτα για μας? Μπόρω να πω οτι αυτή τη στιγμή αισθάνομαι πιο μόνη από ποτέ. Για να μην λέω πολλά σπουδάζω στο εμπορικό ναυτικό.Αυτό σημαίνει ότι έχω φύγει για μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από όλους. Μέχρι να φύγω για το πρώτο εκπαιδευτικό ταξίδι μπορώ να πω πως κάθε μέρα έβγαινα μα 2-3 διαφορετικές παρέες. Όταν γύρισα όμως δεν είχα κανέναν. 'Ημασταν μεγάλη παρέα κάποτε αλλά διαλυθήκαμε και στην ουσία χωριστήκαμε. Έμεινα εγώ με μία κοπέλα και ενα αγόρι που τον ξέρω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η κοπέλα σπουαζει καστοριά εγώ είμαι απο Θεσσαλονίκη οπότε δεν βρισκόμαστε συχνά.Αυτό το παιδί όμως τον είχα σαν αδερφό μου. Όλη μερά μαζί.Απλά άργησα να καταλάβω ότι δεν τον νοιάζει τίποτα παρα μόνο ο εαυτός του. Ενώ εγώ έκανα τα παντα για αυτόν . Ευτυχώς είμαι εδω και 2 χρόνια σχεδον με ένα παιδι. Στην ίδια σχολή είμαστε εκεί γνωριστήκαμε. Μαζί μένουμε εδώ Θεσσαλονίκη. Αυτόε βέβαια είναι από Καλαμάτα.Εχει φύγει για διακοπές και θα γυρίσει όταν ξεκινήσει η σχολή. Απλά αισθάνομαιότι έχει αρχήσει να απομακρύνεται και αυτός. Μπορεί να μην είμαστε μαζί αλλά τον καταλαβαίνω όταν μιλάμε στο τηλέφωνο. Είναι ο μόνος που μπορεί να με καταλαβεί και αισθάνομαι οτι απομακρύνεται και αυτός. Δεν έχω κανέναν . Με το παλικάρι που προανέφερα δεν μιλάμε πλεόν. Έχω κλειστεί σπιτι μπροστά από μια οθόνη του υπολογιστη και παρέα με τους 4σ τοίχους. Ούτε εγώ θυμάμαι από πότε έχω να βγω από το σπίτι.Τουλάχιστον αν ήταν ε΄δω η αδερφή μου θα είχα παρέα αλλά έχει βρει δουλειά σε ένα ξενοδοχείο οπότε θα λείπει όλο το καλοκαίρι. Έχω αρχίσει να φρικάρω . Ούτε δουλειά δεν βρήσκω. Να θέλω να μην επιβαρύνω την μάνα μου και να μην μπορώ. Να θέλω να "πουλήσω" τον ελεύθερο χρόνο μου και να μην τον αγοράζει κανένας. Τα έχω παίξει και δεν ξέρω τι να κάνω....
1