ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η κατασταση εχει ως εξης: ειμαι με το αγορι μου κοντα δυομιση χρονια σε σχεση. Εκεινος ειχε μια παρεα απο το σχολειο με την οποια μετα απο την εισαγωγη του στο πανεπιστημιο σε αλλη πολη και εξαιτιας καποιων εσωτερικων τσακωμων μεταξυ της παρεας τα μελη της απομακρυνθηκαν. Μια κοπελα της παρεας λοιπον και εκεινη μεσα σε πολυετη σχεση χωρισε προσφατα προσεγγιζοντας το αγορι μου και αποκαλωντας τον ως καλυτερο της φιλο. Εγω, ως κοπελα του τα τελευταια σχεδον τρια χρονια παρα κατι μηνες, το συγκεκριμενο κοριτσι το ειδα μονο μια φορα μεχρι στιγμης. Μια. Εαν η φιλια τους ηταν τοσο ισχυρη οπως τη χαρακτηριζει τωρα η εν λογω κοπελα θεωρω οτι δε θα χαλουσε τοσο απλα και αποτομα. Το γεγονος δε, οτι χωρισε σαφως και με παρακινει να σκεφτω οτι θελει παρεα και ατομα γνωριμα γυρω της που ομως απο την αλλη ειναι διπροσωπια διοτι τους θυμηθηκε μολις τα πραγματα στη ζωη της πηραν ασχημη τροπη. Η αληθινη φιλια δεν ειναι εκμεταλλευση και ουτε τη θυμομαστε οταν μας βολευει η οταν θελουμε να περασουμε καλα. Γνωμη μου παντα ετσι; το να επιζητα ομως τοσο τη συντροφια του αγοριου μου και να τον παινευει διαρκως και εμενα να μη με αναφερει καν μου κινει υποψιες. Μπορει να ειμαι παραλογη μπορει και οχι. Να τονισω οτι ο φιλος μου με τον πρωην της φοιτουν στην ιδια σχολη σε διαφορετικες πολεις και οπως ισχυριζεται την γοητευουν οι φοιτητες της συγκεκριμενης σχολης. Δυο πιθανα σεναρια υπαρχουν: η εγω ειμαι παραλογη και φθονω την κατασταση η οντως κατι τρεχει. Καθε απαντηση δεκτη, καθε γνωμη σεβαστη και με συγχωρειτε για την πολυλογια αλλα ηθελα να το βγαλω απο μεσα μου. Ευχαριστω εκ των προτερων.