ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχουμε σχεση εξ αποστασεως.Βαζουμε καμερα και καθομαι ολο το βραδυ,χαζευοντας την να κοιμαται.Ποσο θα θελα να την ειχα αγκαλια και αντι αυτου πλησιαζω το χερι μου στην οθονη,εχοντας την αισθηση οτι μπορω να την αγγιξω εστω και λιγο.Ανυπομονω πως και πως να ξυπνησει ωστε να βρω την ευκαιρια να της πω ποσο την αγαπαω και ποσο μου ελειψε (ανεξαρτητως του οτι την κοιτουσα ολο το βραδυ).Ειναι η πρωτη μου σκεψη και η τελευταια μου.Μονο η φωνη της εχει την δυναμη να με ηρεμει,να μου χαριζει μια σταλα θαρρους,μια απεραντη νηνεμια.Ενας ανθρωπος που φαινεται στα ματια μου σαν το πιο ομορφο πλασμα σε ολοκληρο τον κοσμο.Καθε μερα που περνα την ερωτευομαι ολο και περισσοτερο.Και οχι,δεν ειναι ο εγωιστικος ερωτας που στεκεται σαν φασμα και δεν σ αφηνει μα αντικρισεις παρα περα.Μου δινει κουραγιο!Με κανει καλυτερο ανθρωπο!Ποσο μ' αρεσει να μου λες "Μη φοβασαι!Εγω ειμαι εδω.Οποιος σε πληγωσει θα χει να κανει μαζι μου.Θα σ αγαπω για παντα!".Αυτα τα λογια θα θυμαμαι,ακομη κι αν στο μελλον αυτη που θα με πληγωσει εισαι εσυ.Ποσο θα ειναι αραγε αυτο το απειρο;Τουλαχιστον θα χω ζησει μαζι σου ενα στιγμιαιο παντοδυναμο "για παντα".Γ 21