20.8.2015 | 04:00
Nastya
Οτι και να κανω πεταγεσαι μπροστα μου. Θελω, θελω, θελω...Καλύτερα ομως να σε αφήσω στην ησυχια σου.Θα προσπαθησω να ξεχαστω. Το να σε σκέφτομαι συνέχεια μου δημιουργεί αυτοκαταστροφικες τασεις. Οσο και αν μου λειπεις, αλλο τοσο θελω να σε βλεπω χαμογελαστη και ας μην εισαι μαζι μου. Ειναι η πρωτη φορα που νιωθω ενα τοσο σοβαρο δίλημμα στη ζωη μου. Ειναι η πρωτη φορα που μου λειπει ενας ανθρωπος τοσο μα τοσο πολυ.Θα προσπαθησω να σε ξεχάσω. Η ζωη ειναι απρόβλεπτη. Ισως ξαναβρεθουμε. Δεν μπορω ομως να συνεχισω να νιωθω ετσι. Πρεπει και γω να προχωρήσω. Θελω να επικεντρωθώ στο μελλον μου. Να συνεχισω αυτο που χτιζω και μια μερα να τα καταφερω. Σαγαπω και αυτο δεν θα αλλάξει ποτε. Το ξερω οτι και εσυ νιωθεις το ιδιο. Τα ονειρα μου ειναι γεματα με εσένα.Πρεπει να βρω το εγω μου. Το εχω χάσει. Οσο σε αγαπω και θελω να εισαι ευτυχισμενη αλλο τοσο θελω να βρω τον εαυτο μου. Ψυχουλα μου γλυκια. Μην ανησυχεις. Ολα καλα θα πανε. Ολα καλα.
